වෙරළක් මොකට
දැන ගන්න ද
පාවී ඇවිත් රැඳවෙන
සිප්පි කටුවක
ආ ගිය ගමන් ගැන
තරඟ ඉපදෙන දියඹ
හංගාපු ගල් පරවල
නන්වන් කොරල් මල් වල
හැඩ වැඩට ලියවුනු කතන්දර
පාවාඩ අතුරා සිඹ
ඔන්න මං ආවා කියන විට
ඇස් පියා වැළඳගෙන
හාද්දක් දෙනු මිස
වෙරළක් මොකට
දැන ගන්න ද
සිප්පි කටුවක
ආ ගිය ගමන් ගැන
ආදරේ කියන්නේ ඒකට....
පින්තූරය - Yashodha Sammani ගෙනි.
16 නොවැම්බර් 2021
"ඔයා පාට තුනක් කියන්ඩ"
"මේ කහ මේ රතු මේ නිල්"
"මේ පේලියට තියන ඒවා...?"
"නෑ.....
මේ කහ
එයින් එකයි දෙකයි තුනක් යට රතු,
එයිනුත් තුනක් යට නිල්"
පතුරු ගිය හදවතක
ඉතුරු ටික අරගත්
රිදුණු අතකින් ඇඳෙන
ජීවිතේ සම්පත්
මහල් නිවසක උඩම
බැල්කනියෙ හිඳගත්
හිතක් ඉපිලී නටයි
ජීවිතේ මොහොතක්....!
11 නොවැම්බර් 2021
මතකයි එක පහන් රැයක
ඔරායන්ගෙ බඳ පටියේ
තරුවල දුර ගැන්නා
එදා රැයේ තරු අස්සේ
මැණික් වගේ ඇස් දිලිසෙන
ගැහැණු පුතෙක් උන්නා
හඳ පළුවක් වගේ පුතෙක්
උරිස්සකට හිස වඩාන
සිප ගන්නා දවසක් ගැන
හිතේ හීන තිබුණා
කලාව පිරි පුන් සඳකට
කණ තියලා රහස් අහපු
දවසුත් දින ගැණුනා
අම්මා වී අපේ ගෙදර
සිහසුන මත රැජින වගේ
පිරිමි පුතුන් දෙන්නෙක් ගෙන
දෝතට වඩමින්නා
කිරි සුවඳට පිපෙන මලක
මල්පෙතිවල පාට පාට
අකුරු ලියන සුරඟනුන්ගෙ
කතා කියා දුන්නා
පාන් තරුව දිලිහීගන
පෑල දිගින් පායන දා
උදුම්බරා හඳක් වගේ
පායා ලඟ ඉන්නා
දවසක් අද අපි දෙන්නම
මිනිපිරියන් දෙන්නෙක්ගෙම
ලපටි මුහුණු සිඹිනා
[ උදුම්බරාට ලියූ පළමු කවිපෙල "කඳුළු හෙළයි උදුම්බරා“ මා අතින් ලියවුනේ 1979 ජනවාරි 13 දායැයි සටහනක් යෙදූ කොළයක් තවම මා ලඟ තිබේ. ඒ කවිපෙලේ අවසාන පද වල,
‘දහසක් දෙනෙකුගෙ සිහින විමන්වල
රැජිණිය සේ නුඹ රජ වෙනවා
නුඹේ සිහිනයේ රජෙක් නැතිව නුඹ
තනිකම සමගින් තනිවෙනවා‘ යි ලියැවී තිබෙයි.
මෙතැන අවුණා ඇති සේ රුවේ උදුම්බරාට ලියූ වචන 1991 අප්‍රියෙල් මස දෙවැනිදා ලියුවුණු ඒවාය.
ඉහත වචන පෙල ගොනුවෙන්නේ 2021 නොවැම්බර් මස හය වෙනිදාය. අර පළමු කවිපෙලින් අවුරුදු හතලිස් දෙකක් වෙන්නට ලංවෙන දවසකය.
තවත් කල් තිබේය කියා හිත කියයි. ]
ඉර වගේ නෙවෙයි හඳ
කඩාගෙන වැටෙන් නෑ
රතුපාට කහපාට උලාගෙන ලතු
මහ මුහුදෙ ගිලෙන්නෑ
ඉර ඇවිත් මැකුවාම
ටිකක් හැංගිලා යයි
දවස් දෙක තුනකට
නොපෙනීම හිනා වෙයි
ඒත් අර ඉන්නවා
අපේ හිත් දන්නවා
නොපෙනුනත් ලඟ ඉන්න
බව හිතට දැනෙනවා.....!
22 සැප්තැම්බර 2021
සම්ප්‍රදාය - The System
-හබිබ් ජලිබ්
මාළිගා මැදුරු තුල පමණක්ම දිදුළන එළිය
ගිනිලා දවයි සෙවනැලි අතර සැඟවුණු මිනිසුන්ගේ සතුට සැනසුම
උන්ගේම දුබලකම් වලින් උරා උදුරාගෙන ශක්තිය
එවන් වූ සම්ප්‍රදාය...
ආලෝකයක් නොමැති අරුණෝදය...
පිළිනොගන්නෙමි මම... !
හෙලා දකිමි මම... !
බිය නොවෙමි මම මරා දැමුවත්
ලෝකයම දැනගනීවි මා පණ පිදූ වග
බිය කල හැකිද මා දඟගෙදර පවුරින් වටකර... ?
මේ ගැබ්බර වූ විනාශය...
අමනකමේ රාත්‍රිය...
පිළිනොගන්නෙමි මම... !
හෙලා දකිමි මම... !
"කැකුළු මල් පීදේය අතු අග" ඔබ කියයි මට
"සෑම බඳුනක්ම පිරී ඉතිරේ" ඔබ කියයි මට
"ඔය තුවාල ඉබේම ඒවාම සුව කර ගනීවි" ඔබ කියයි මට
අපේ නුවණැසට ගරහන...
මෙවැනි නිර්ලජ්ජී මුසාවාද...
පිළිනොගන්නෙමි මම... !
හෙලා දකිමි මම... !
සියවස් ගණනාවක් පුරා ඔබ සියල්ලන් කොල්ල කන ලදි අපේ සිත් සැනසුම
එහෙත් අප පෙලන ඔබේ බලයේ අවසානය ලඟාවෙයි අද හෙටම...
වේදනාවන් නසන්නට...
ඔබට හැකියැයි අඟවමින් අප රවටන්නේ ඇයි... ?
ඔබ ඔවුන් සුවපත් කළේ යැයි පිරිසක් කියතත්...
පිළිනොගන්නෙමි මම... !
හෙලා දකිමි මම... !
-හබිබ් ජලිබ් (1928 – 1993)
ජෙනරාල් අයුබ් ඛාන් ගේ ඒකාධිපති ව්‍යවස්ථාවට එරෙහිව පාකිස්ථාන කිවි, හබිබ් ජලිබ් (1928 – 1993) විසින් 1962 දී රචිත "Dastoor (The System)" නම් කව්පෙලෙහි සිංහල පරිවර්තනයකි. සිය වාමාංශික හා ජනතාවාදී ආකල්ප විදහා දැක්වෙන සාහිත්‍ය කරණය හා ක්‍රියාකාරකම් හේතුවෙන් කිහිපවිටක්ම අසත්‍ය චෝදනා මත සිර දඬුවම් විඳි හබිබ් ජලිබ්, නුතන පාකිස්ථානයේ ඉතාමත් ජනප්‍රිය හා ජනහිතවාදී කවියා ලෙස සැලකේ.
බූන්දියේ 2012 - ජනවාරි යේ පළවූවකි.
අකාසෙ ඔහේ පියාඹන වළාකුලකට
හැඩයකුත් තියෙන්න ඕන ද?
කොහෙන් ආවා ද නොදැන
කොහේ යනවාද නොදැන
ඉබේ පාවෙන වළාකුලකින්
යන දිහා අහන එක සුදුසු ද?
වළාකුළු ගස් නෙවෙයි
මුල් ඇදන් පොළවට
බදාගෙන නැවතී ඉන්න
මල් පිපෙන කොල හැදෙන
අව්ව වැස්සට හෙවන දෙන
ඉතින්....
ආකාසෙ ඔහේ පියඹන වළාකුලකට
හැඩයකුත් තියෙන්න ඕන ද?
2 සැප්තැම්බර 2021
Jul 4, 2020,
පාට පාටට
රටා නැතුවට
සිඟිති තුත්තිරි
ගහත් මල් ඵල දරනවා
ආස හිතුණොත්
සුළං රැල්ලක
අතක් අල්ලා
ලඟට එන මල් සිඹිනවා
පිපෙන මල් පෙත්තක ඉරුණු රිදුමක් දකිමි
මැකෙන තරු එළියක සුවඳ බිඳුවක් සිඹිමි
අඳුරු නිල් අහසක සොඳුරු සිතුවම් සොයමි
මිලින වූ කුසුමක මතක අහුරක නිදමි
22 මැයි 2021
 |
දැදුරු හද මඬල සිදුරෙහි
මිටි කෙරුව දකුණත හොවමි
සොඳුරු මතකය වසා
ලේ කැටිති අතුරවමි
අඳුරු පෙත් මග දෙපස
විසිරවුනු මල් පෙති දකිමි
අඩ දැණිව පහත් වී
පා ලකුණු සිඹගනිමි
පළුදු වූ අහස එළලා
කළු වලාකුළු අවුණා
හැකි ද සකි නවතන්න
සොමි කිරණ....
රක්ත තප්තව ගලන...!
25 අප්‍රියෙල් 2021
වසන්තය ගැන සිතා
නොහැලි පත් පිරිමදින
උස්ම පොප්ලර් ගසක්
ඇහැළ මල් පෙති හලයි
කහ ඇහැළ පෙති රැඳෙන
විල් තෙරක හිම මිදුන
සුදු දෙපෙති පත් විදා
ලිලී පොකුරක් පිපෙයි
රළක් ඇවිදින් වැතිර
නිමක් නැති නිමේෂෙක
නිදා හුන් වෙරළ මත
තෙතක් ඉතිරිව තියෙයි
රළ පතර සැඟව ආ
සුදු කවඩි බෙලිකටුව
ගිලිහි මුතු දසන් පා
උඩු බැලිව දිළුම් දෙයි…!
25 පෙබරවාරි 2021
වසන්ත ගැනත් සිරි සිරි ගැනත් එකට කියන මේ සිංදුව මොකාක් හරි හේතුවක් හෝ අහේතුවක් හින් දා, යූබටේ රන් කරන ගූගල් එකේ කස්ටිය තකහනියක් මට පෙන්නූ එකකි.
බුදුන් උපන්නාය කියන්නා වූ රටේ තරුණ කෙලි කොල්ලන් පිරිසක් හින් දා, බුදුන් වැඩි රටේ එකෙක් වූ මට ඒක නොඅහා යන්නට නම් හිතුණේම නැත. අහපු අහපු පාරට දැණුනු 'මෙව්වා' එක හින් දා, ආයෙත් අහලා අහලා, මෙතන එල්ලන වාය.
එයැයිලගේ ජන ගීයක්ය සැලකෙන මේ සිංදුවේ මුල් පද දෙක නම් කියන්නේ; "සිරි සිරි මදනල ගත කිති කවනා - හසරැල් නා දළු සලා" වගේ කතාවකි. ඒ ඉතින් වසන්තය එනවාය කියන ඉඟි බිඟි යයි. මේ නාද තාල අස්සේ දැනෙන ප්‍රමෝද ය, තාලයටම බැරි වුනත් නිකමට වගේ අහල පහල තියන දේකට තට්ටු කරන්නට හිතෙන එක, ඒ බලාපොරොත්තුවේ උණුහුමමය කියා හිතෙයි.
හැබැයි මේ කොළු කෙල්ලන් වයන්නේත් ගයන්නේත් රඟන්නේත් නම්, මලක් මල් පෙත්තක් තියා එක ලදල්ලක්වත් හරියාකාරව පෙනෙන්නට නැති, ගඩොල් බිත්ති වලින් වටවුනු සලපතල මළුවක ය, නැත්තම් තණ පතුත් වියලුනු ශුෂ්ක යැයි හිතෙන ලැහැබකය, ඒත් නැත්නම්, පේන තෙක් මානයේ තාර අතුරාපු, යකඩ අස්ස කරත්ත දුවන, මහ මගකය.
ඒ පින්තූර අස්සේ, වසන්තය තියෙන්නේ, අර කියන මදනල රැල්ලේ හැංගිලාම නමුත්, ඒ සුලං රැල්ල කිති කවා මතු කරන ප්‍රමෝදය නම් මේ මුහුණු මත දේදුනු පාටට සිතුවම් ව තියෙනවා මම දකිමි.
මේ ප්‍රමෝදය, ආද්ලාහය, අත්‍යන්තයෙන්ම ගිය අවුරුද්දේ, ගෝල්ෆේස් පිට්ටනියේත් තරුණ මුහුණු මත සටහන්වී තියෙනවා ගූගල් කාරයාගේ යූබටෙන් දැක්‌කෙමි. එදා එතැනට යන්නට එකතු වෙන්නට වාසනාව තිබුණු අයට, ඒක සජීවීව අත් දකින්නට, විඳින්නට, ලැබෙන්නට ඇති.
අද හැබැයි වසන්ත හිරේ ය. සිරී, වන්දි ගෙවන්නට බෝ ගහ හන්දියේ කැට හොල්ලන්නට ලක ලෑස්ති වෙනවා ය. එකේකාගේ මූණු වලට පාට පාට පාට කුඩු ඉහින උද්වේගකර හොලි උත්සවයක් මාර්තු වෙද්දී තියෙන්න්නට නියමිතව තිබෙයි. කුඩේ යට හැංගිලා කසු කුසු ගගා හොරගල් අහුලාපු කට්ටි දෙකක්, එළිපිට ජසයා ලෙන්චිනා නාගඩම නටන්නට පටන්ගෙන සිටිති.
මට නං හිතෙන්නේම වස්සාන සමය අත ලඟය කියාමය.
