සදා හරිත....

අහඹුවෙන් අහලින් ගලනසුළං රළකට අවනතවසොලවතොත් මිසක අතැඟිලිසදා හරිත තුරකට වුවදපිස දමන්නට නොහැක හිම තුහිනගිනියම් සීතලෙත් නොහැලෙනහරිත පත් මත සිනාසෙන කලපහත් වී බලන්නට පොළවනෙත් නගා බලන්නට අහසහිත් ලලා දිගුකලක්හෙමි හෙමින් වඩවතත්රිකිලි අත් ලපටි පත්පිපුණු නෙත්වස්සාන වැසි නිමවගිම්හාන උණුහුමටනිල මැකී කහ මතුවරත්වන්ව ලේ පිරෙනපත් හලන ගස් අතරසදා හරිතව...

Continue Reading...

හුම්මානය

පෙනෙන තෙක් මානයට ඈතින්අහස ඇවිදින් පහතටමුහුදු වතුරට ගෑවෙනසක්වල ගලට එපිටින් උදේ හවසට ගිනි දැලින් දැල්වීදේදුන්නෙ පාට කැලතෙනඉසව්වේ මෝදුවෙනනා නා වර්ණ සියුමැලිසුසිනිඳු කුසුම් සුවඳැති එකතු කරගෙන දෝතටතුරුළු කරගෙන ලමැදටසඟවාන නොපෙනෙන්නරහසින්ම සිපගන්නනග නගා විත් සරැලි මැසිවිලිදණ නවා සීරුවට වෙරලසඅතුරලා වැලි තලාවකපුබුදුවන මල් මල් ලතාවකබලන හැඩ වැඩනිමේෂය...

Continue Reading...

විස්සයි විසි තුන

 කල් ඉකුත් වූ කලට මල් පිපෙන වසන්තයමැවී ඉහිරෙයි අරුම පුදුමව සුදුම සුදු හිමගලා යන්නට නොදී නවතාපාෂාණිභූචිතව රැඳවූ මිරිදිය...පුළුන් මල් විසුරුවා හඳ එළිය පාටටවසං කරවා ඉඳු දුන්නෙ හත් පෙත්තඅළුත් නමකුත් මුමුණ මුමුණාඋදාවෙයි මලානික සිසිරය...උතුරු මාරුතය සිඹ කඳුළු බර මෝසමමුදා හල දුක් දෝමනස්සයන් හැමමිදී ගිලිහී තාරකා වී රැඳෙයිතුරු අගිසි සඳළු තල...

Continue Reading...

පැවතීම කියන්නේ නැවතීමක් නොවෙයි ස්වර්ණා...

පැවතීම කියන්නේ නැවතීමක් නොවෙයි ස්වර්ණාවෙනස් වුනු දේවලුත් වෙනස් වෙනවා ස්වර්ණාපරමාණු එකතු වෙලා සංයෝග හැදෙනවා වගේමයිසංයෝග බිඳිලා පරමාණු හැදෙන එකත් යකඩයි අම්ලකර වායුවයි එකතු වෙලාමළකඩ හැදෙනවා වගේම ස්වර්ණාමළකඩ වලින් අම්ලකර ඉවත්කරලාආපහු යකඩ හැදෙනෙකත්වෙනසක් ස්වර්ණා....සරලව කියනවා නම් ස්වර්ණාඑකතු වෙන දේ වෙන්වෙනවාවෙන්වෙන දේ එකතු වෙනවාඑකතුවීම...

Continue Reading...

ආවාට විලේ මහල්ලා....!

හදක් දැවුනු ළය මඬලක ගිනි දළු පිපිරීඋරත් පලා නැග අහසට ලෝ දිය විසිරීහිසත් සිඳූ ගිනි කන්දක පපු තුර පැහැරීවිලක් හැදුනි නිල් දියවර ඉතිරී පැතිරීඑ’ විල් තෙරම වන ලැහැබක උපන් තුරක් දෝඑ’ කඳු හිසම මල් යහනක ඔකඳ වුනා දෝඑ’ ගිනි කන්ද සිප සනසන දොලක් උපන් දෝඑ’ ගිනි නිවුණු  දා කඳු හිස සෙවන කලා දෝවසත් කලෙක වට වැස්සක අහස පිබිදිලාපවස් සිඳුණු මිහිකත ඉපිලෙද්දි...

Continue Reading...

ජනවාරි පහ දෙදාස් විස්ස

අතේ මිටි කරන් ආ කිසි දෙයක් නැතකෙතේ පීදෙනා ගොයමට හෙටක් නැතනෙතේ උපදිනා කඳුලක හැඩක් නැතහිතේ තරමටම ලොකුවුනු පතක් නැතදියේ උපන් දිය නොරඳන නෙළුම් පතගියේ කොතැනකද නොදනිමි ලපැටි සිතමියේ යලි යලිත් දළුලන සිතුම් කෙතලයේ හංගලා සුරකිමි මතක පොතඉරේ දැල්වෙනා ගින්දර ඉරු ගිනි සේමාකැලේ ඇවිලෙනා ගින්දර ලැව් ගිනි සේමාහදේ උපදිනා ගින්දර හද ගිනි සේමාවෙස්සන්තරේ ගින්දර...

Continue Reading...

දොර ඇරපන් අමල් බිසෝ..... (2019)

නිවුණු ගිණි අඟුරුය තැන තැන තවම දැල්වෙන අඳුරු අහසේ විසිර දිදුළු දෙන තරු කැට අවර්ණය ලෝකයම පාට කරනා තුරු ඇතිල්ලී හිරු රළ සුගති උයනේ ඇපල් ගස මුල දිරායයි හැව සර්පයා ඉතිරි කල බිම හෙවුණු තුරු බඳක ඇණ තියා සුසුම් ලයි විටින් විට සූරා නහය වීසීකර සෙම් සොටු පිසදා ලේන්සුවකින් බලාගත් අත බලා ඉන්නා කකුල් ඉදිමුණු දෙවියෝ දිරා ගිය යකඩ ගේට්ටුව ලඟ මුරය කුදු...

Continue Reading...

වෙරලස (2018)

පොලා පනියි හිතිවිලි රැලි හිනාවෙන සුදු බලා හිඳිමි වෙරලස හිඳ සුමුදු සුදු මුදු සලා දියඹ කිති කවනා මාරුතේ රුදු ගලා බිඳෙන දිය රැලි අග සිනා බිඳු රැඳූ වසන්තයට පාර හොයන ලපැටි නිල් දළු දිගන්තයක සැඟවෙනවා පිරුණු මේ කුළු පියාඹන්න තටු මොකටද සිතකි සිත් කළු කලා වැවට දිය දෙන්නෙත් වැහි වලා කුළු සිලි සිලියක මද සුවඳක පාවෙනා අහස් ගඟක...

Continue Reading...

හේමන්ත දං පොකුරු (2017)

රතෙන් රත් පෑ වූ නෙතින් නෙත නෙක දෑ ලිවූ හේමන්ත දං පොකුරු හිම කතර තනි වූ හිමෙන් හිස මල් ඔටුණු රැඳවූ.... වසන්තය පුරාවට අතු පතර සඟවාන පිපුණු මල් පෙති රකින හේමන්ත සීතලට පත් හලන ඵල දරන පත් නොමැති රිකිලි අග රත් පොකුරු දිලෙන සඳ උණු හිමෙන් වැසුණු බිම සැඟව නිදි වසන්තය මල් පිපුණි දැයි නොදැන ඈත ගිය විහඟුනට එන්න එන්නැයි කියා දුරුත්තේ මොරගසන විහඟ...

Continue Reading...

වළලු (2016)

ජීවිතය ගලායන ෆ්ලෝයමය මියැදෙමින් උපද්දන කොරස් කටු පොත්ත හංගන  බඳ බැඳුණු සලකුණුය ගල්වු අරටුව වටා ප්‍රාණ පිරි කැම්බියම වසින් වස ලකුණු කළ වසන්තය අකුරු කළ  මුදු සෛල සෛලමය ගිම්හානයේ අග  සරත් කල ඝනව ගිය අඳුරු රේඛා අතර සුව සිහින සටහන්ය ඉකුත් වූ ජීවිතය අසෙනි සර වැස්ස යට අහස් හිස සිසාරා වලාකුළු තල්ලු කළ අහඹු සුළි සුලං මැද හිස නගා...

Continue Reading...

අට ගැසීම (2015)

අඬන වැලි පාගමින් තව තවත් හඬවනා බයිසිකල් රෝද දෙක නැවත නැවතත් ඇවිත් එකම කතිරය ගසයි කතිරයේ උඩ යටින් අඩ හඳේ හැඩ ඇඳී හීන් කොටු ඉරිවලින් වැලි මිදුල පිරවිලා මුලින් මුල අලවාපු කඳුළු බිඳු දෙකක් මෙන් අටේ ඉලක්කම ඇඳෙයි... “අඩේ උඹ දැන් හුඟ සැරයක් ගියා... ඊළඟට මගෙ වාරෙ...” “තව දහපාරකින් දෙන්නං... බයිසිකලේ මගෙ...”ජනවාරි 5, 20...

Continue Reading...

පනස් හත...!(2014)

කිරි පිරුණු පිඟානක් වලා කුළු මත නැගී පාවයයි පාවයයි නොනැවතී නොම රැඳී සයුරු රළ ලතාවට හිස සලා යයි ඇදීදබරැඟිලි තුඩින් ඇඳ තෙමුණු වැලි තලාවේමා ලියූ අකුරු වැල් පිස දමා සිනාසීකඳු හිසක ඇස් වැසුව දුහුල් මීදුම් පටලසිඳ බින්ද සුළි සුළඟ මද නලක් වී ඇදෙයිමකරන් ද අතින් ගෙන බඹරිඳු ට සිනාසීඉඟිමැරූ තඹුරු පෙති සසලවා විසුරුවාවිලේ නැගෙනා තරඟ අතර සඟවා රඳාගීතයකි...

Continue Reading...

කළු රෝස (2013)

ජීවිතය අත දරා මා වටා කරකැවෙන හිරු සඳු ද තරු බිඳු ද කරකැවී තවත් වටයක් නතරවී ඉසිඹුවක් ආදරය පුරාගත් අත් ඇඟිලි දිගුකර කපොලු තල පිරිමදිති සිසිරයේ සීත සුසුමට ගල් ගැසී මිදුන දිය මත නතරවනු නොහැකිව දුවන අවපැහැව රත සිඳුණු වියලි මේපල් කොළයක මුතුවක්ව මිදුනු දිය බිඳක් විසුරුවයි උදා හිරු රළ දේදුනු වණින් පැහැකර ඵලකයෙහි තැන තැන අඳුරු පැල්ලම් බිඳුය බොරපැහැය...

Continue Reading...

ජනවාරි 5, 2011

 (35)කැකුළු පෙති විහිදුවා පිබිදෙනචින්තාව නිවහල්සුවඳ විහිදන නැගී නොබියවඋදාරව නැණ පහන් සුදිලෙනනිදහසේ තුඟු ස්වර්ගයයි...නෙත් යොමා මම සොයන්නේසිතිජ කෙලවර සිහිනයේ...හීන මානස පවුරු බැමි බිඳසත්‍යයයේ දිය බුබුළ පතුලතඉපිද විසිරෙන වදන් දිය බිඳුරඳා දෙතොලත නැවුම් ගී සේසුසුදු පිරිපුන් මනුෂ්‍යත්වයදෝත් විහිදා වැලඳගන්නාමගේ නිවහල් දේශයයිසම්ප්‍රදායේ කතර වැලිතලනොසඟවන බුද්ධියේ සිහිලඹසිතැඟි සේ සිතුවිලිව පුබු දානැගි නැගී එන දිරිය දරුකැලපෘථුල තැනිබිම...

Continue Reading...

ජනවාරි 5, 2010

ජනවාරි 5, 2010 වවුල් හප වල ඇටත්මුල් ඇදී පැලවෙලාමහරු අඹ ගස් හැදෙයිමල් පිපෙණ ගෙඩි හැදෙනරැලි වැටී පොතු බිඳීකරගැහුණු අඹ ගසුත්දළු ලතිය හිනැහෙතිය මල් පිපී දී සුවඳපතුල හිල් පොල් කටුවපැන් මනුවෙ ජීවිතේදිය පිරී බරව මුත්පාවයයි හෙමි හෙමින්හුස්ම අල්ලා හිඳිමිසුවඳ අඹ මල් දකිමිහදවතේ ආදරේගීතිකා ගැයේවියතවත් තවමත්...අද වගේමත් හෙටත්...!&nbs...

Continue Reading...