ලොකු නංගීත් අයියාත්
වල දැමූ වල ඉහත්තාවේ
ඉටි පහන් දැල් වූ චූටි නංගී
මා අසල සිටගෙන මුමුණයි
“ඔන්න අපි ආව
ගෙදර කට්ටියව බලල යන්න...”
යන්තමින් මුදුනෙන් මෑත් වූ ඉර
අප පසු පසින් පැමිණ
අපි දෙන්නාගේ ම හෙවනැලි
මිනී වල වැහෙන්නට
සළකුණු කර බලා සිටී
දැල්වෙන ඉටි පන්දම් සිළු
නිවෙන්නට ද නොනිවෙන්නට ද
හිත හදා ගන්නට නොහැක්කාක් මෙන්
සුළඟ සමග ඔට්ටු වෙයි
ලොකු නංගීගේ නම ලියූ ඵලකය පාමුල
පරව වියලී දිරායන
මල් පොකුරක සුන්බුන්
තවමත් තිබේ
ඇගේ උපන් දිනයට
හැම වසරකම වාගේ
මල් පොකුරක් රැගෙන
මස්සිනා ඈ බලන්නට එනබව
නංගී කිවූ වග මට සිහිපත් වෙයි
සුසානය කෙළවරක
ගල් කුරුසයක් මත ඇණ ගැසූ
කෙළවරක් කැඩීගිය සිමෙන්ති තටු විහිදා
ඉගිල යන්නට තතනන දේව දූතයෙක්
දෑත රැඳි සාළුවේ ලියා ඇති වදන්
මට පෙනෙන්නට ඔසවා පෙන්වයි...
‘සැතපෙන්න සාමයෙන්...!’
+++++++++++
ReplyDeleteතුති
Delete