| ලොකු අකුරු....!

Tuesday, January 14, 2020

කාලෝචිතය හිතෙන පරණ මුහුණු පොත් සටහන් තුනක්....!

------- එක-------- Ransirimal Fernando added 3 new photos. October 31, 2015 · පරණ කතාවල අළුත් පරිච්ඡේ ද.... 71කේ සුද්ධ කිරිල්ලෙන් පසු එළඹෙන අපේ කාලයේ සරසවි මර්ධනය අැරඹෙන්නේ 1976 පේරාදෙණියේ වීරසූරිය ඝාතනයත් සමගයි. එදා කොළඹ සරසවිය අහල ඉන්දියානු තානාපති නිවසේ තාප්පයේ තාර අකුරින් ලියා තිබුනේ 'සිරිමාට ජපන්...

Sunday, January 12, 2020

අයියා සමග රැයක්...!

ජීවිතය ගෙවෙන්නාවූ දෙයකි. සූර්යයා වටේ බැමෙන පෘතුවිය ගමන් කරන්නාවූ වට රවුම් ගණනින් ජීවිතය මැ‍ණෙන අතර, ධනාත්මක ගණනයක් වූවත් ඒ ගැණෙන්නේ ක්ෂය වීමක්ය යන්න පසක් කරන්නා තරමට මෝරා පදම්වීමට අපට යම් කාලයක් ගතවෙයි. නවසිය හැටේදී පමණ බිරිඳත් පුතුන් දෙන්නාත් රැගෙන අළුතෙන් හැදූ නිවසේ පදිංචියට ගිය අපේ තාත්තා, අසූ අ‍ටේ දී ජීවිතය අවසන් කරන විට, අළුත් ගෙදර...

Sunday, January 5, 2020

ජනවාරි පහ දෙදාස් විස්ස

අතේ මිටි කරන් ආ කිසි දෙයක් නැතකෙතේ පීදෙනා ගොයමට හෙටක් නැතනෙතේ උපදිනා කඳුලක හැඩක් නැතහිතේ තරමටම ලොකුවුනු පතක් නැතදියේ උපන් දිය නොරඳන නෙළුම් පතගියේ කොතැනකද නොදනිමි ලපැටි සිතමියේ යලි යලිත් දළුලන සිතුම් කෙතලයේ හංගලා සුරකිමි මතක පොතඉරේ දැල්වෙනා ගින්දර ඉරු ගිනි සේමාකැලේ ඇවිලෙනා ගින්දර ලැව් ගිනි සේමාහදේ උපදිනා ගින්දර හද ගිනි සේමාවෙස්සන්තරේ ගින්දර...

Thursday, December 12, 2019

‍ඇවිත් ගිය අඩි ලකුණු තිබුණා

හීන් ඉඳිකටු ඇඟිලි තුඩු අග හිම කඳුළු අවුණා හීන් සර සර හඬින් කොඳුරන තුරු අගිසි නැවුණා සුදුම සුදු හිම පොකුරු වැටුණා කඳු වටේ සුදු සාළු ඔතලා සුළඟ නැවතී බලා උන්නා හඳ ඇවිත් මග ලකුණු පෙන්නා අහස මුදුනේ බලා උන්නා නෙත් වසා‍ දුර ඈත තරුවක් නිදා ඉන්නා වගේ උන්නා ‍‍ හීන් ඉඳිකටු ඇඟිලි තුඩු අග හිම කඳුළු අවුණා හීන් සර සර හඬින් කොඳුරන තුරු අගිසි නැවුණා ‍ඇවිත්...

Friday, December 6, 2019

විසි එකයි හතලිස් හත

එයා මට කියන්නෙ ටුක්කි කියල. ඒක හැබැයි මමම දා ගත්තු නමක්. මං පුංචි කාලෙ ඉඳල මට අම්මි හුරතලේට කියන්නෙ චුට්ටි කියල. ඉතින් මං පුංචි කාලෙ කවුරු හරි මගෙ නම ඇහුවම මං කියනවලු මගෙ නම ටුක්කි කියල. ඒ කතාව මම මුලින්ම කිව්ව දවසෙ එයා මගෙන් ඇහුව මාත් ඔයාට ටුක්කි කියන්න ද කියල. ඉතිං මං හා කිව්ව. එයා ටුක්කි කියල කියන විදිහ හරීම ආදරණීයයි. හුඟක් වෙලාවට...

විසි එකයි විසි එක

"මට ඔයාව පේන්නෙ නෑ. එළිය මදි. ලයිට් එක හරවන්න ටිකක්" නයෝමි ‍කොඳුලාය. තප්පර දහයකට පසුව ක්‍රිෂාන්තගේ මුහුණ ආලෝකමත් විය. "දැන්..... ?" "හ්ම්ම්ම්...." පරිඝණක තිරයට මුව තබා දුන් හාදුව ඉතිරි කල තොල් ආලේපන පැල්ලම දෙස ටික වේලාවක් බලා හුන් නයෝමි කඩදාසි පිස්නයක් ගෙන එය පිසදමන්නට වූවාය. ලා රත් පැහැය ඉවත් වූවත්, පැත්තෙන් බැළූවිට පෙනෙන ලා තෙල්...

පැවතීම

ඇල් මැරුණු වසන්තය සිල් සාළුවෙන් වහන සරතයේ මල් වැස්ස හෙලන හිම බිඳු ඔබය නිසල නිල් අහස වෙත ඉරුණු අත් දිගු කරන පොප්ලරයෙ අත් සිඹින සිහින මදනල ඔබය විලේ හිම පුවරුවේ තුරු රටා මල් මවා ආදරේ කවි ලියන හිරුමලේ පෙති ඔබය කවුළුවේ පියන් මත සීරුවෙන් හොට තබා තට්ටු කර ඉගිල යන බටිති රංචුව ඔබය පැවතීම නම් ඉතින් නැවතීමමය නිසල කිසිදිනක නොනවතින ආදරිය...