බිංදුවෙනි මල
යන්තමට අරුණල්ල විසිරුණු
නිසල නිසසල මිහිතලේ
විල් තෙරේ අපි බලා උන්නෙමු
දෙදණ බිම රඳවා
අතින් අත පටලා
හිතේ මතුවී පෙති පිපෙද්දී
පළමු හිතිවිලි ප්‍රේමයේ
හිමාලේ උස් මුදුන ඉහලින්
හඳේ හාවා හිනැහුණා
පිපෙන හිරු දෙස බල බලා
වලාසළු දුහුලේ එතී
බලා සිටියා ලපටි තරුකැට
කැළුම් විහිදෙන නෙත් අයා
අපේ ඇහිපිය වලින් ලියැවී
ලොවේ කුළුඳුල් ගොළූ බසින්
ආදරේ කවි ලියැවුණා
ලවන් පෙති පිපිලා සැලී
ප්‍රථම ගීතය විශ්වයේ
ඔබේ මුවගින් මතුවුනා
කුරුළු ගී ඇසුණේ එදා
මල් සුවඳ දැනුනේ එදා
සයුරු රළ ගී ගයා නැටුවේ
සුළඟ තුරුපත්සමග රුඟුවේ
සතුට සිනහව වචන හැදුනේ
හැඳිනු දා අපි ආදරේ
නොමැත යලි හමුවීමක්
නොමැති කල වෙන්වීමක්
ආදරේ ගී ගොළුවෙලා
සියපතේ පෙති පරවෙලා
සුවඳ යන අමතක වෙලා
ජීවිතේ තව ඉසිඹුවකි එක
පායනා හිරු සේ පිපී
සඳේ තරු එළියේ රැඳී
ආදරේ ඉතිරෙන ගලා...!
ලස්සනයි.
ReplyDeleteජයවේවා!!!
තුති දුමින්ද.
Delete