බූන්දි යෙන් උපුටා ගැණුනකි.
කතන්දර බූන්දි
බූන්දි, බදාදා, පෙබරවාරි 1, 2017 11:03:49
තරුණයෙක්, තරුණියක පසුපස යයි. එසේ පෙනුණත් දෙදෙනාගේ සංවාදය සමාන්තරව ගමනේ යෙදේ.
ස්ථානය: මහජන පුස්ථකාල පරිශ්‍රය කොළඹ
"යන්න එපා පොඩ්ඩක් ඉන්න"
"ඉඳල මක් කරන්නද ?"
"නෙල්ලි ගෙඩියක් කියල හිතුවට ඔයා මහ අරළු ගෙඩියක්. ඔයා හොඳ, උදේට පාන තියල වැඩ පටන් ගන්න වෙද මහත්තයෙකුට"
"ඔව්. පී. එච්. ඩී. දෙක තුනක් කරපු බක පණ්ඩිතයෙක්ට ගැලපෙන්නෙ නෑ කියල මං දැං කී දවසක් කිව්වද ? ලැජ්ජ නැද්ද පස්සෙන් එන්න තමන්ට මෙච්චර තත්වයක් තියාගෙන?"
"ඔයාට කිසි දෙයක් මතක නෑ ඩිග්රි දෙක තුනක් තිබ්බට පී. එච්. ඩී. එකයි. ඒ තානාන්තර මොකටද මං නන්නත්තාර වෙලා ඉන්නෙ කියල තේරෙන්නෙ නැද්ද ඔයාට"
"ඔව් ඉගෙන ගෙන වැඩියි ඒකයි. පණ්ඩිතයන්ට ඒදණ්ඩෙ යන්න බෑ. ඔයාට ඒක තේරෙනවද ?"
"ඒ කියන්නෙ ඔයා ඒදණ්ඩක්ද ?"
"ඔව්"
"සාමාන්‍ය මගීන් ඔක්කොම නග්ග ගත්තැකි මට ඉඩ දෙන්න බෑ"
"ඔය කිව්වෙ. ඒකෙන්ම පේනවා මං ගැන හිතං ඉන්න තරම. මාව දැක්කෙත් අද ! මොකද්ද හැදිච්ච පිස්සුව? මං ජනතා සන්තක පොදු ප්‍රවාහන සේවයක් වගේ පේනවද ?"
"දැං කිව්වෙ ඒදණ්ඩක් කියලනෙ. මං ඒදණ්ඩ ගැන කිව්වෙ. ඇත්තටම දැක්කෙ අද වුණාට, මාස තුනක් තිස්සෙ අපි කතා කරලා තියෙනවා. ඒ මදිද ?"
ඒක නං පිටට පේන තරං සැර රණ්ඩුවක් නෙවේ. සෝඩා බෝතලයක් හොල්ලල කැඩුව වගෙ. ඉතිං කොල්ලා කෙල්ලගෙ අත කොහොම හරි තද කරගෙන අල්ලලා ළඟම තිබ්බ බංකුවෙ වාඩි කරව ගත්තා. කෙල්ලගෙ මූණ රතු වෙලා තිබුණෙ තරහෙන්ද නැත්තං වෙනත් ආගන්තුක හැඟීඹකින්ද කියල පැහැදිලි නෑ. කොල්ල, කෙල්ලගෙ අත නෑරම මහපට ඇඟිල්ලෙන් කෙල්ලගෙ අතේ පිටිඅත්ල ස්පර්ෂ කරමින් හිටියා.
"ඔයාට සතුටු නැද්ද මං ඔයාව සප්‍රයිස් කරපු එකට ? තරහ වෙලා දුවන්න දෙයක් වුණේ නෑ. ඔයා සෙනසුරාදා හවසට ලයිබ්‍රරි එනව කියල බ්ලොග් ඩයරි එකේ තිබුණනෙ. ඒකයි මං අදම ආවෙ. ඔව් මං මුළු පැයක් තිස්සෙ ඔයාව නිරීක්ෂණය කරා තමයි. මං ඔන්ලයින් ආවම ඔයාගෙ මූණෙ තියෙන හිනාව එ්ක නං හරිම ලස්සන දෙයක්. මම සතුටුයි ඒ තරං දෙයක් කරන්න මට ආපු නිර්භීත කම ගැන."
"ඔයා කරේ හරිම නුසුදුසු වැඩක්"
"ඔව්. මම ඔයාට මොකුත් නොකියම ගිහින් මැසෙජ් කළා නං අද ඔයා දිහා බලං හිටියා කියල ඒක සුදුසුද ?"
"ඒකත් සුදුසු නෑ තමයි. මං කිව්වෙ මට එනවා කියල කියන්න තිබුණා. එහෙනං මීට වැඩිය ලස්සන ඇඳුමක් ඇඳ ගෙන, මීට වැඩිය පිළිවෙළට එනවා."
"ඔය ලස්සන ඇති වස්තුවේ."
"මගේ අත අතාරින්න. මේක ඇමරිකාව නෙවෙයිනෙ."
කොල්ලා කියන පරක්කුවෙන් අත අතැරියත් ඇස්වල ලෝබ කමක් තිබුණා. කෙල්ලගෙ ඇස්වල තරහක් වගේම වෙනත් ආගන්තුක දුකක් වගේ දෙයකුත් එකපාරට ඇති වෙලා නැති වෙලා ගියා. සමහරවිට කෙල්ල හිතන්න නැතුව ඇති කොල්ලා කියපු ගමන් එකපාරට අත අතාරියි කියල.
"ඔයා මේ කරන්නෙ හරි වැඩක් නෙවේ."
"පිළිගන්නවද දැං මං ආදරෙයි කියල? "
"පිළිගන්නෑ. අනික ඔයාගෙ පී. එච්. ඩී. ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට මොකද වෙන්නෙ ? අවුරුදු දෙකක් එයත් එක්ක එකට ජීවත් වෙලා, මාස තුනක් ඔන්ලයින් චැට් කරපු කෙල්ලෙක් බලන්න මෙහෙම එන්න පිස්සු ද ? ඔයා මොන වගේ මිනිහෙක්ද?"
"මට දින සති මාස අවුරුදු ගාණට වැඩිය වැදගත් වචනවල සහ හැඟීම්වල තියෙන බර. ඔයා බයයිද ඔයාවත් කොයිවෙලේ හරි හලලා වෙන එකක් එක්ක චැට් කරයි කියල ? එහෙමත් නැත්තං ඔයා මාව මාස තුනක් තිස්සෙ ඔයාගෙ පාළු කපන්න පාවිච්චි කළා මිසත් ඊට වැඩි දෙයක් නෑ කියන එක ද කියන්නෙ ?"
"ඔය කිව්වෙ. මං පාළුවෙන් හිටියෙ නෑනෙ පාළු කපාගන්න. ඔයයි පාළුවෙන් හිටියෙ. මං හිතන්නෙ දැං ඔයාගෙන් ගැලවෙන්නෙ කොහොමද කියල."
"මොකක් ! ! ! ?"
"කොල්ලන්ට විතරද කෙල්ලො අතාරින්න පුළුවන් ඇයි කෙල්ලන්ට බැරිද ?"
"ඔයා එච්චරටම මොඩර්න් කියලද මට කියන්නෙ ? ඒ කියන්නෙ තමුං පිළිගන්නවා මං එක්ක මොකුත් තිබ්බා කියල."
"මොකුත් තිබ්බෙ නැත්තං ඉතිං, මිනිහෙක් ඇමරිකාවෙ ඉඳන් ලංකාවට ඇවිත් හොරෙන් බලං ඉන්නවද ?"
කෙල්ල ඇස් නටවමින් කට ඇදකරමින් කියපු ඒ කතාවට නං කොල්ලාගේ මූණට අමුතුම හිනාවක් ආවා. කොල්ලා නැවත කෙල්ලගෙ අතින් අල්ලල මිරිකගත්තෙ පුළුවන් නං එතනම බිම පෙරළගෙන ඉඹින බැල්මක් ඇස්වලට පොඟවගෙන. කෙල්ලගෙත් ඇස් බැබළෙමින් තිබුණා. ඒ වෙන ඕන දෙයක් මේ මොහොතම බාරගන්න තරං සැහැල්ලූවකින්.
"ඔයාගෙ ඔය ඊතල වගේ වචන හින්ද තමා මට පිස්සු හැදෙන්න. රිදුණත් සනීපයි."
"කොහොමද මගේ සප්‍රයිස් එක?"
"ඔයා නං මාරයි. මෙච්චර නයිස් ලමයෙක් ඔච්චර නෝටි වෙයි කියල හිතෙන කොට නං මට හරිම ආසයි. මං දන්නෙ නෑ මට තව කොයිතරං සප්‍රයිසස් ඔයා ළඟ තියෙනවද කියල. අතින් අල්ලන්න කලිං මගේ හිතෙන් අල්ලපු විදියටම මං ඉතිං මූදේ පිනල හරි එන්න තමයි බලං හිටියෙ..."
"එතකොට ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් ?"
"හ්ම්... එයා ගැන තීරණයක් ගන්න ඕන."
"එහෙනං ඉක්මනටම තීරණයක් ගන්න. මගේ හිත වෙනස් වෙන්න කළිං."
"ඔයා හරි නපුරුයි. මං හින්දා කාගෙ හිත රිදුණත් කමක් නෑ නේද ?"
"මම ද නපුරු, ඔයාද ? එයත් එක්ක ඉන්න ගමන් මට පෙම්බස් දොඩපු එක නෙවේද නරක ? ?"
"මං මොනව කරන්නද! මං හිතල කරේ නෑ. ඔයත් එක්ක කතා කරද්දි දැනුණු සර්ව සම්පූර්ණ නිදහසටයි මං කැමති වුණේ. පිරිමි කතා කරන හැමදේම ගෑනුනට අහං ඉන්න බෑනෙ. පෙම් බස් ආවෙ අන්තිමට. ඔයා ඒක දන්නවා."
"ඒක හරිම ආත්මාර්ථකාමී කැමැත්තක්."
"ආදරේ ආත්මාර්ථකාමියි තමයි. හැබැයි ආදරේ කරන්න හිතං මං ඔයා එක්ක චැට් කළේ නෑ. ඔයාගෙ මූණ දැකලා, රාගය විසි වෙන ඇස් දැකල, තෘෂ්ණාව වැඩි කරන අදහස් කියවලා, නිකංම ආස හිතුණා. අනික මං චැට් කරන එකම කෙල්ල ඔයා නෙවේ. ඔයා එක දන්නවනෙ. දුර රටක තනි වෙලා ඉද්දි සිංහල නමක් දැක්කත් සැපයි. ඉතිං යාළුකං ඇති කර ගන්න ආසයි."
"රාගය විසි වෙන ඇස් ? ඔයා ගෑනු දැකල නෑ. මට නං කවුරුවත් එහෙම කියල නෑ."
"එහෙනං සංසාරෙ ඔයාව කාටවත් හම්බු වෙලා නෑ. මට හම්බ වෙන්න විතරක් ඉතුරු වෙලා."
"පෙම් බස්වලට උපාධියක් ගන්න තිබූණා නං ඔයා ඒකෙනුත් පී. එච්. ඩී. එකක් ගන්නවා සිකුරුයි."
"හ්ම්... ඒක මට ඔයාගෙන් ලැබෙනවටයි මම කැමති. මම කවදාවත් ඒ ගැන උනන්දු වුණේ නෑ. මං පොඩි කාලෙ මගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය අනුභව කරපු එකීට පින් සිද්ධ වෙන්න මම ගෑනු ගැන වද වෙන එක නැවැත්තුවා ඔයා හම්බු වෙනකම්ම..."
"ඉතිං මං ගැන වද වෙන්නෙ මොකටද ?"
"වද වෙන්නෙ ඔයා එක තැනක නැති නිසා . ඔයා හරි ලිස්සන සුළුයි. මං ඒකට කැමති නෑ."
"මං දුක් වෙනවා මට තාම මෙතනින් ලිස්සලා යන්න බැරිවීම ගැන. පොදු ස්ථානයකට වෙලා මෙච්චර වෙලා කතා කර කර ඉන්නව මහ ජනතාවට පෙන්න. මං ගැන කිසිම තැකීමක් නෑ මහ ලොකු පණ්ඩිතයට."
"ම්ම්... සොරි. අපි පෞද්ගලික තැනකට යමු."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"අයි හැඩ් අ කොෆි විත් හර්... ඔයා යාළුවන්ට එහෙම කියනවද ?"
"මට ඉතිං ෆේස් බුක් යාළුවො ඇරෙන්න ෆිසිකල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ස්ලා ඒ හැටි නෑ. ඉතිං මට තනියම හිතන්න තිබුණ නං මං කැමතියි 'ඔහ් අයි හැඩ් හර්. ඔහ් මයි ගෝඩ්.... '
"නවත්තගන්නවා. මොනවද ඔය කියන්නෙ. එක දවසින් ඇඳට යන්න. මම ඔයා ඔය හිතන ජාතියෙ නෙවේ. පරණ තාලෙ එක්කෙනෙක්."
"ඒ වුණාට මට එහෙම පේන්නෙ නෑ. ඔයා මේ දැන් පිපිච්ච පිනි විසික්වෙන මලක් වගේ."
"අනේ මගෙ කට. පෙම් බස් ටික විසික් කරලා තව කොෆී එකක් ඕඩර් කරන්න. ඔයා මේ දැන් ලව් කරන්න පටන් ගත්ත පොඩි කොල්ලෙක් වගේනෙ හැසිරෙන්නෙ. ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ කරල තියෙන්නෙ ඉගෙන ගන්න එක විතරයිද කොහෙද ? ෆිල්ම් එකක වගේ එක කෝපි එකක් විතරක් බොන්න හිතුණෙ කොහොමද අනේ. මේක නං මගේ යාළුවන්ට ගිහින් කිව්වම එයාල හිනා වෙයි. මට කෝපි බාගයක් බිව්වට බෑ. තව කෝපි එකක් ඕනෙ. තව චොක්ලට් කේක් ඕනෙ"
"ඔයා නං පොඩ්ඩක්වත් රොමෑන්ටික් නෑ. මට දැනුනෙ නං මටත් වඩා රොමෑන්ටික් කියල. අනික ඔයා මොකටද යාළුවන්ට කියන්නෙ අපි දෙන්න අතර සිද්ද වෙන දේවල්. ඒවා අපේනෙ."
"එහෙනං මට කියන්න... එක ඇඳේ නිදාගන්න පී. එච්. ඩී. ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට කියන පෙම්බස්ම නේද මේ මට කියන්නෙ. මම කැමති නෑ පිළුණු වෙච්චි දෙබස්වලට."
"ඔයා මහ ඉරිසියාකාරියක්. ඒ ඉරිසියාව මෙච්චර කල් පෙන්නනෙ නැතුව ඉඳල අද මගේ ඉස්සරහම පෙන්නපු එකටත් මං කැමතී. ඇත්තම කතාව නං මං එයාට පෙම්බස් කියන්නෙ නෑ."
"ආහ්... නිකම්ම වැඩේ කරනවා කියල දැං බොරු කියන්න එපා."
"යූ ආර් සෝ රූඩ්, යූ නෝ! ඕකනෙ කියන්නෙ මට කතාව ඉවර කරන්න නොදී මැදට පනිනවා. මම කැමති නෑ ඒ දේවල් ගැන කතා කරන්න. මට මේ මොහොත ගත කරන්න ඕන ඔයා එක්ක විතරයි. අනික මං මේ කියාගෙන ගියෙ ඒ කෙල්ල ඔයා වගේ නෙවේ. හොඳට මොළේ තියෙනවා. ඉගෙනගන්න මටත් වඩා දක්ෂයි..."
"එහෙනං මොකටද මොළේ නැති මං පස්සෙ පන්නන්නෙ."
"... ඔය ඉතිං ආයෙ පනිනවා. මට කතා කරලා ඉවර කරන්න දෙන්න. ඒ කෙල්ල කොච්චර දක්ෂ වුණත්, උගත් වුණත් ඔයාගෙ තියෙන අහිංසක, මෝඩ ගති නෑ. ඔයාට වගේ සියුම් හැඟීම් නෑ. කෑමක් වුණත් හැදුවට පස්සෙ රස බලන්න දෙන්න ඕන හදපු කෙනාටත් වැඩිය රස ගැන දන්න කෙනෙක්ට. මගේ පෙම් බස් ඔයා වෙනුවෙන් නොයිඳුලේම මගේ හිතේ හැදෙන ඒවා. ඔයා ඒවා විඳින්න දන්න එකයි මං අගය කරන්නෙ."
"හ්ම්.."
"හ්ම් විතරද ?"
"හ්ම්..."
"මං කියන්නෙ ඇත්ත කියල පිළිගන්නවද ?"
"හ්ම්"
"ආදරෙයිද ?"
"හ්ම්"
"කිස් එකක් දෙන්නද ?"
"හ්ම්"
"කමක් නැද්ද ?"
"හ්ම්"
"මෙතනදිම"
"හ්ම්"
"කම්මුලටද ....."
"ඔයාට නං හොඳටම පිස්සු. කිස් එකක් දෙන්න කලිං මෙච්චර ප්‍රශ්න අහනවද ?"
"ඒ වුණාට මේ ඇමරිකාව නෙවේ කියලා ඔයාමනෙ කලිං කිව්වෙ. ඔයා ගැනත් හිතන්න කිව්වෙ නැත්තං මට හිතෙන දේවල් කරන්න ගියොත් නං ඉතිං...."
"ඇති. ඇති. ඔයා දිනුම්. කතා කරලා දිනන්න බැරි මිනිහෙක් හම්බ වුණාමයි මේ..."
කෙල්ල හිනාවෙන අතරේ කොල්ලා කෙල්ලගෙ කම්මුලට පොඩි හාදුවක් දුන්නා. කෙල්ල රතු වුණා. ඒත් අනිත් පැත්තට එයත් තවත් එක්ක දුන්නා. කොල්ලා රතු වුණේ නෑ, පුදුම වුණ වග ඕනවටත් වැඩියෙන් පෙන්නුවා. දැන් දෙන්නටම හිනා.
"අපි දෙන්නා ෆොටෝ එකක් ගමුද ?"
"සෙල්ෆියක්නෙ."
"කෝ ඉතිං... මං දිහා ආදරෙන් බලන්න ඕන"
"හා"
"මං මේක ෆේස් බුක් අප්ලෝඩ් කරන්නද ? ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට පොඩි ක්ලූ එකක් දුන්නෑකි"
"එපා ! ! ! ඔයාට පිස්සුද ? ඔයාට මොළේ නැද්ද ?"
"ඇයි ඔයාට ඒකෙ ඉවරයක් දකින්න ඕන කිව්වෙ."
"ඔයා මෙච්චර ලෙසියෙන් මං කියන දේ අහන්නෙ ඇයි ? මට වහ වැටිලා වගේ හැසිරෙන්නෙ ඇයි ? මෝඩයෙක් වෙන්නෙ නැතුව සාමාන්‍ය දැනීම පාවිච්චි කරන්න. එයාට ගිහින්ම කියන්න. එයාට මොනව හිතෙයිද දන්නෙ නෑ. මට හරි බයයි. මේක නිකං දැලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩක්"
"ඔයා එක්ක ඉද්දි මොළෙත් කකුල්වලට බහිනවා. දැං ඔයා කිව්වෙ ඔයාගෙ හිත වෙනස් වෙන්න කළිං එයාට කියන්න කියල. අනික එයා ඔයා තරං සීරියස් නෑ. මං දන්නවනෙ එයාගෙ හැටි. අනික ඔයා හරිම ස්වීට් අනේ. ඔයා එක්ක මාස තුනක් ඔන් ලයින් චැට් කරන වෙලේ සති තුනක් ඇත්තට හම්බ වෙලා කතා කලා නං මට මේ වෙන කොට මීට වැඩිය පිස්සු හැදිලා කෙල්ලෙ. ඇත්තමයි. ඔයා මාරයි. ඔබ හැර වෙන අවුට් ඔෆ් ද බොක්ස් කෙල්ලො මේ ලංකාද්වීපයේ වෙන සිටී ද සොඳුරිය. ?"
"පිස්සු කියවනවා. ඒ ගමන තව ගෑනු ඕන වුණාද ? අනේ දේව් මං කියන දේ අහන්න. ඔයාට සාමාන්‍ය දැනීම නෑ. ඔව් මට ඉරිසියයි තමයි. ඒත් එයත් ගෑනියෙක්නෙ. ආදරයක් නැතුව අවුරුදු දෙකක් එකට, එක ඇඳක නිදියන්නෙ කොහොමද. ඔයා හරිම ආදරවන්ත මනුස්සයෙක්. එයා ඔයාට ආදරේ නෑ කියල නං මං විශ්වාස කරන්නෙ නෑ. අපි දෙන්නා කතා කරලා මාතුනයි. මට මේ තරං හැඟීම් කන්දරාවක් ඔයා ගැන දැනෙනවා නං එයාට මොනව දැනෙනවා ඇත්ද දේව්. එයා පව්නෙ."
"මොකද්ද මේ එකපාරටම වුණේ ? මං එයා ගැන බලාගන්නං. හරි, ඔයා මට මොකද්ද දැං කරන්න කියන්නෙ ?"
"මොකුත් කියන්නෙ නෑ හිටපු විදියටම ඉන්න කියලයි කියන්නෙ"
"ඔයාට දැකල; ඔයාගෙ හිනාව දැකලා; ඔයාව අල්ලලා; ඔයාව ඉඹලා; ඔයාගෙ කතා අහං ඉඳල ;ඔයාගෙ නැට්ටුකාර ඇස් දැකල; ඒවට පිස්සු වැටිලා, මං කොහොමද ආයෙ හිටපු විදියට ඉන්නෙ ? ?"
"ඔයාගෙ කෙල්ලට ඊට වැඩි කොච්චර දේවල් හිතෙයිද! මට වඩා කොච්චර දේවල් එයා එක්ක කරාද ? අවුරුදු දෙකක් එකට ජීවත් වුණාට පස්සෙත් ඔයා මෙතන ඉදලා ෆොටෝ එකක් ඇරලද සම්බන්ධෙ කඩන්න හදන්නෙ. ඔයා ඇයි ඔච්චර ආත්මාර්ථකාමී? රට රාජ්ජවල ගිහින් ඉගෙනගත්තට වැඩක් නෑ සාමාන්‍ය විදියට ජීවත් වෙන ක්‍රමේ දන්නෙ නැත්තං…"
"ඔයා කොහොමද ඔච්චර පරාර්ථකාමී වුණේ මේ ඇහිල්ලට?"
"මං පිළිගන්නවා. මාත් වැරදියි. මං වැරද්දක් කරන්න පටන් ගත්තා හිතේ කිසිම චකිතයක් නැතුව. ඒත් මට ඒ වරද සම්පූර්ණ කරන්න හිත දෙන්නෙ නෑ දේව් මට සමාවෙන්න. අපි දෙන්නා හරිම ලස්සන ජෝඩුවක්. අපි දෙන්නා තැන් දෙකක වෙන වෙනම හිටියත් මේ තරම්ම ලස්සනට ඉඳියි. මං ඔයාව අතඅරින්නෙ නෑ. මං ඔයාව පරීක්ෂා කරනවා. මට ටිකක් කල් බලා ඉන්න පුළුවන්. ඔයා ගන්න හොඳම තීරණය උඩයි මං මගේ ජීවිතේ තීරණය කරන්නෙ."
"ඔයා මහ හරස්පද ප්‍රෙහේළිකාවක්. ඇයි ඔයා මෙච්චර සංකීර්ණ ?"
"මම දන්නෙ නෑ. මම කියන්නෙ නෑ මං ඔයාව අතඅරිනවා කියල. ඒත් වෙන්නෙ මොකද්ද කියල මට බලන්න ඕන. ස්වභාවිකව වෙන දේට ඉඩ දෙන්න මම කැමතියි බලපෑමකින් තොරව."
"ඔයා මට බලපෑම් කරන්නෙත් ස්වභාවිකවම තමයි. මම දැන් ගිරේට අහු වුණා වගේ. ඒ කියන්නෙ ආයෙ අපි හම්බ වෙන්නෙ නැද්ද ? මොකද්ද මේ දැන් අපි අතර වෙන්නෙ. මට බෑ. මට බෑ. ගෙදර හදිස්සියක් කියල සතියකට ආවාට මේ ඉන්න දවස් හතම මට ඔයාව හම්බු වෙන්න ඕන. මම දවස් හතට තෑගි හතක් ගෙනල්ලා තියෙන්නෙ. මට කතන්දර සීයක් ආපහු ඔයාගෙන් අරන් යන්න ඕනෙ අනන්යා. මට ඔයාව ඕනෙ. ඔයා එක්ක කතා කරාම ඩ්රග්ස් ගත්තා වගේ. මං දැන් ඇඩික්ටඩ්."
"සරලම කතාව, ඔයාට දැන් කෙල්ලො දෙන්නෙක් ඉන්නවා. වැඩේ කියන්නෙ ඒක මම දැන දැනත් ඔයාට කැමැත්තෙන්ම අහුවුණා. නමුත් මමත් කෙල්ලෙක්නෙ. මම හිතපු තරං එඩිතර විදියට ඒ කෙල්ලට ද්‍රෝහි වෙන්න බෑ. එහෙම කරන්න කියල ඔයාට බලපෑම් කරන්නත් බෑ. ඔයා මනුස්සයෙක් විදියට හිතල බලන්න ඔයාගෙ අවශ්‍යතාවයන් සහ තනිකම බෙදාගත්තු එකියෙක්ව අත්හරින්න පුළුවන් සාධාරණම සහ අඩුවෙන්ම රිදෙන ක්‍රමයක් ගැන…"
"ඔයා නං මහ පුදුම කෙල්ලෙක් අනන්යා. මේ දැං ඔයා කියන්නෙ වෙන එකක්. කලින් තර්කයට පටහැණි දෙයක්. ඉස්සෙල්ලා කිව්වෙ එයාව අත අරින එක ගැන දෙවරක් හිතන්න කියල දැන් කියන්නෙ අඩුවෙන්ම රිදෙන විදියට අත අරින්න කියල. ඒ කිසිම දෙයක් ස්වභාවික නෑනෙ."
"හ්ම්.. අනේ මන්දා මට තේරෙන්නෙ නෑ ඔයා කැමති දෙයක් කරන්න. මට පිස්සු වගේ. ඔයත් එක්ක වාද කරන මූඩ් එකක් නෑ. දැං ගෙදර යමු.. රෑ වෙලා."
"ඒ වුණාට හෙටත් හම්බ වෙන්න ඕන. මට තව කතා කරන්න ඕන."
කිසි දෙයක් නොකියා කෙල්ල කොල්ලව වැළඳගත්තා. වැළඳගැනීමට විනාඩි දෙකක් විතර ගියා. ඉන් පස්සෙ දෙන්නගෙ ඇස් හතර එකිනෙක පැටළිලා තත්පරට පහකට පස්සෙ ආයෙ වෙන්වුණා. කතා නොකර දෙන්නම ආයෙමත් ටික වෙලාවක් බලං හිටියා පාර දිහා. ටික වෙලාවකින් කෙල්ල කතා කරන්න පටන් ගත්තා.
"ෆොටෝ එක කාටවත් යවන්න එපා. ඒක මට එවන්න. ඔයා ඉගෙනගෙන වැඩියි. ගෑනු වෙනුවෙන් වෙලාව වෙන් කරලා නෑ. ඒ නිසා ඔයා දන්නෙ නෑ. ඔයා විතරක් නෙවේ ගෑනු ගැන පැය විසි හතරම හිතන මිනිස්සුන්ටත් නොතේරෙන දේවල් තියෙනවා. හැම ගෑනියෙක්ම මං වගේ කතා කරන්නෙ නැතුව ඇති. ඒත් හැම ගෑනියෙක්ම මං වගේම සංකීර්ණයි. ඒක සහතිකයි. ඔයා මේ මාව බලන්න ඇවිත් කළේ සරල දෙයක් නෙවේ. ආදරේටත් චක්‍රයක් තියෙනවා. පටන් ගත්ත ගමන් ඕන්නං ඉවර කරන්න පුළුවන්. රවුම යනකං ඉන්නම ඕන නෑ. ඕන්නං සමනළයෙක් වුණාම අල්ලා බෝතලේකට දාලා හිර කරගන්නත් පුළුවන් නැත්තං ඈතට යන්න දෙන්නත් පුළුවන්. යනකං බලං ඉන්නත් පුළුවන් එනකං ඉවසං ඉන්නත්. පුළුවන් ඔයාගෙ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් ඉන්න තැන ඉස්සෙල්ලා දැනගන්න. පස්සෙ මං ඉන්න තැනට ඔයාට ආපහු එන්නත් පුළුවන්. නාවත් මට ඉවසන්නත් පුළුවන්."
ස්ථානය: මහජන පුස්ථකාල පරිශ්‍රය කොළඹ
"යන්න එපා පොඩ්ඩක් ඉන්න"
"ඉඳල මක් කරන්නද ?"
"නෙල්ලි ගෙඩියක් කියල හිතුවට ඔයා මහ අරළු ගෙඩියක්. ඔයා හොඳ, උදේට පාන තියල වැඩ පටන් ගන්න වෙද මහත්තයෙකුට"
"ඔව්. පී. එච්. ඩී. දෙක තුනක් කරපු බක පණ්ඩිතයෙක්ට ගැලපෙන්නෙ නෑ කියල මං දැං කී දවසක් කිව්වද ? ලැජ්ජ නැද්ද පස්සෙන් එන්න තමන්ට මෙච්චර තත්වයක් තියාගෙන?"
"ඔයාට කිසි දෙයක් මතක නෑ ඩිග්රි දෙක තුනක් තිබ්බට පී. එච්. ඩී. එකයි. ඒ තානාන්තර මොකටද මං නන්නත්තාර වෙලා ඉන්නෙ කියල තේරෙන්නෙ නැද්ද ඔයාට"
"ඔව් ඉගෙන ගෙන වැඩියි ඒකයි. පණ්ඩිතයන්ට ඒදණ්ඩෙ යන්න බෑ. ඔයාට ඒක තේරෙනවද ?"
"ඒ කියන්නෙ ඔයා ඒදණ්ඩක්ද ?"
"ඔව්"
"සාමාන්‍ය මගීන් ඔක්කොම නග්ග ගත්තැකි මට ඉඩ දෙන්න බෑ"
"ඔය කිව්වෙ. ඒකෙන්ම පේනවා මං ගැන හිතං ඉන්න තරම. මාව දැක්කෙත් අද ! මොකද්ද හැදිච්ච පිස්සුව? මං ජනතා සන්තක පොදු ප්‍රවාහන සේවයක් වගේ පේනවද ?"
"දැං කිව්වෙ ඒදණ්ඩක් කියලනෙ. මං ඒදණ්ඩ ගැන කිව්වෙ. ඇත්තටම දැක්කෙ අද වුණාට, මාස තුනක් තිස්සෙ අපි කතා කරලා තියෙනවා. ඒ මදිද ?"
ඒක නං පිටට පේන තරං සැර රණ්ඩුවක් නෙවේ. සෝඩා බෝතලයක් හොල්ලල කැඩුව වගෙ. ඉතිං කොල්ලා කෙල්ලගෙ අත කොහොම හරි තද කරගෙන අල්ලලා ළඟම තිබ්බ බංකුවෙ වාඩි කරව ගත්තා. කෙල්ලගෙ මූණ රතු වෙලා තිබුණෙ තරහෙන්ද නැත්තං වෙනත් ආගන්තුක හැඟීඹකින්ද කියල පැහැදිලි නෑ. කොල්ල, කෙල්ලගෙ අත නෑරම මහපට ඇඟිල්ලෙන් කෙල්ලගෙ අතේ පිටිඅත්ල ස්පර්ෂ කරමින් හිටියා.
"ඔයාට සතුටු නැද්ද මං ඔයාව සප්‍රයිස් කරපු එකට ? තරහ වෙලා දුවන්න දෙයක් වුණේ නෑ. ඔයා සෙනසුරාදා හවසට ලයිබ්‍රරි එනව කියල බ්ලොග් ඩයරි එකේ තිබුණනෙ. ඒකයි මං අදම ආවෙ. ඔව් මං මුළු පැයක් තිස්සෙ ඔයාව නිරීක්ෂණය කරා තමයි. මං ඔන්ලයින් ආවම ඔයාගෙ මූණෙ තියෙන හිනාව එ්ක නං හරිම ලස්සන දෙයක්. මම සතුටුයි ඒ තරං දෙයක් කරන්න මට ආපු නිර්භීත කම ගැන."
"ඔයා කරේ හරිම නුසුදුසු වැඩක්"
"ඔව්. මම ඔයාට මොකුත් නොකියම ගිහින් මැසෙජ් කළා නං අද ඔයා දිහා බලං හිටියා කියල ඒක සුදුසුද ?"
"ඒකත් සුදුසු නෑ තමයි. මං කිව්වෙ මට එනවා කියල කියන්න තිබුණා. එහෙනං මීට වැඩිය ලස්සන ඇඳුමක් ඇඳ ගෙන, මීට වැඩිය පිළිවෙළට එනවා."
"ඔය ලස්සන ඇති වස්තුවේ."
"මගේ අත අතාරින්න. මේක ඇමරිකාව නෙවෙයිනෙ."
කොල්ලා කියන පරක්කුවෙන් අත අතැරියත් ඇස්වල ලෝබ කමක් තිබුණා. කෙල්ලගෙ ඇස්වල තරහක් වගේම වෙනත් ආගන්තුක දුකක් වගේ දෙයකුත් එකපාරට ඇති වෙලා නැති වෙලා ගියා. සමහරවිට කෙල්ල හිතන්න නැතුව ඇති කොල්ලා කියපු ගමන් එකපාරට අත අතාරියි කියල.
"ඔයා මේ කරන්නෙ හරි වැඩක් නෙවේ."
"පිළිගන්නවද දැං මං ආදරෙයි කියල? "
"පිළිගන්නෑ. අනික ඔයාගෙ පී. එච්. ඩී. ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට මොකද වෙන්නෙ ? අවුරුදු දෙකක් එයත් එක්ක එකට ජීවත් වෙලා, මාස තුනක් ඔන්ලයින් චැට් කරපු කෙල්ලෙක් බලන්න මෙහෙම එන්න පිස්සු ද ? ඔයා මොන වගේ මිනිහෙක්ද?"
"මට දින සති මාස අවුරුදු ගාණට වැඩිය වැදගත් වචනවල සහ හැඟීම්වල තියෙන බර. ඔයා බයයිද ඔයාවත් කොයිවෙලේ හරි හලලා වෙන එකක් එක්ක චැට් කරයි කියල ? එහෙමත් නැත්තං ඔයා මාව මාස තුනක් තිස්සෙ ඔයාගෙ පාළු කපන්න පාවිච්චි කළා මිසත් ඊට වැඩි දෙයක් නෑ කියන එක ද කියන්නෙ ?"
"ඔය කිව්වෙ. මං පාළුවෙන් හිටියෙ නෑනෙ පාළු කපාගන්න. ඔයයි පාළුවෙන් හිටියෙ. මං හිතන්නෙ දැං ඔයාගෙන් ගැලවෙන්නෙ කොහොමද කියල."
"මොකක් ! ! ! ?"
"කොල්ලන්ට විතරද කෙල්ලො අතාරින්න පුළුවන් ඇයි කෙල්ලන්ට බැරිද ?"
"ඔයා එච්චරටම මොඩර්න් කියලද මට කියන්නෙ ? ඒ කියන්නෙ තමුං පිළිගන්නවා මං එක්ක මොකුත් තිබ්බා කියල."
"මොකුත් තිබ්බෙ නැත්තං ඉතිං, මිනිහෙක් ඇමරිකාවෙ ඉඳන් ලංකාවට ඇවිත් හොරෙන් බලං ඉන්නවද ?"
කෙල්ල ඇස් නටවමින් කට ඇදකරමින් කියපු ඒ කතාවට නං කොල්ලාගේ මූණට අමුතුම හිනාවක් ආවා. කොල්ලා නැවත කෙල්ලගෙ අතින් අල්ලල මිරිකගත්තෙ පුළුවන් නං එතනම බිම පෙරළගෙන ඉඹින බැල්මක් ඇස්වලට පොඟවගෙන. කෙල්ලගෙත් ඇස් බැබළෙමින් තිබුණා. ඒ වෙන ඕන දෙයක් මේ මොහොතම බාරගන්න තරං සැහැල්ලූවකින්.
"ඔයාගෙ ඔය ඊතල වගේ වචන හින්ද තමා මට පිස්සු හැදෙන්න. රිදුණත් සනීපයි."
"කොහොමද මගේ සප්‍රයිස් එක?"
"ඔයා නං මාරයි. මෙච්චර නයිස් ලමයෙක් ඔච්චර නෝටි වෙයි කියල හිතෙන කොට නං මට හරිම ආසයි. මං දන්නෙ නෑ මට තව කොයිතරං සප්‍රයිසස් ඔයා ළඟ තියෙනවද කියල. අතින් අල්ලන්න කලිං මගේ හිතෙන් අල්ලපු විදියටම මං ඉතිං මූදේ පිනල හරි එන්න තමයි බලං හිටියෙ..."
"එතකොට ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් ?"
"හ්ම්... එයා ගැන තීරණයක් ගන්න ඕන."
"එහෙනං ඉක්මනටම තීරණයක් ගන්න. මගේ හිත වෙනස් වෙන්න කළිං."
"ඔයා හරි නපුරුයි. මං හින්දා කාගෙ හිත රිදුණත් කමක් නෑ නේද ?"
"මම ද නපුරු, ඔයාද ? එයත් එක්ක ඉන්න ගමන් මට පෙම්බස් දොඩපු එක නෙවේද නරක ? ?"
"මං මොනව කරන්නද! මං හිතල කරේ නෑ. ඔයත් එක්ක කතා කරද්දි දැනුණු සර්ව සම්පූර්ණ නිදහසටයි මං කැමති වුණේ. පිරිමි කතා කරන හැමදේම ගෑනුනට අහං ඉන්න බෑනෙ. පෙම් බස් ආවෙ අන්තිමට. ඔයා ඒක දන්නවා."
"ඒක හරිම ආත්මාර්ථකාමී කැමැත්තක්."
"ආදරේ ආත්මාර්ථකාමියි තමයි. හැබැයි ආදරේ කරන්න හිතං මං ඔයා එක්ක චැට් කළේ නෑ. ඔයාගෙ මූණ දැකලා, රාගය විසි වෙන ඇස් දැකල, තෘෂ්ණාව වැඩි කරන අදහස් කියවලා, නිකංම ආස හිතුණා. අනික මං චැට් කරන එකම කෙල්ල ඔයා නෙවේ. ඔයා එක දන්නවනෙ. දුර රටක තනි වෙලා ඉද්දි සිංහල නමක් දැක්කත් සැපයි. ඉතිං යාළුකං ඇති කර ගන්න ආසයි."
"රාගය විසි වෙන ඇස් ? ඔයා ගෑනු දැකල නෑ. මට නං කවුරුවත් එහෙම කියල නෑ."
"එහෙනං සංසාරෙ ඔයාව කාටවත් හම්බු වෙලා නෑ. මට හම්බ වෙන්න විතරක් ඉතුරු වෙලා."
"පෙම් බස්වලට උපාධියක් ගන්න තිබූණා නං ඔයා ඒකෙනුත් පී. එච්. ඩී. එකක් ගන්නවා සිකුරුයි."
"හ්ම්... ඒක මට ඔයාගෙන් ලැබෙනවටයි මම කැමති. මම කවදාවත් ඒ ගැන උනන්දු වුණේ නෑ. මං පොඩි කාලෙ මගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය අනුභව කරපු එකීට පින් සිද්ධ වෙන්න මම ගෑනු ගැන වද වෙන එක නැවැත්තුවා ඔයා හම්බු වෙනකම්ම..."
"ඉතිං මං ගැන වද වෙන්නෙ මොකටද ?"
"වද වෙන්නෙ ඔයා එක තැනක නැති නිසා . ඔයා හරි ලිස්සන සුළුයි. මං ඒකට කැමති නෑ."
"මං දුක් වෙනවා මට තාම මෙතනින් ලිස්සලා යන්න බැරිවීම ගැන. පොදු ස්ථානයකට වෙලා මෙච්චර වෙලා කතා කර කර ඉන්නව මහ ජනතාවට පෙන්න. මං ගැන කිසිම තැකීමක් නෑ මහ ලොකු පණ්ඩිතයට."
"ම්ම්... සොරි. අපි පෞද්ගලික තැනකට යමු."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"අයි හැඩ් අ කොෆි විත් හර්... ඔයා යාළුවන්ට එහෙම කියනවද ?"
"මට ඉතිං ෆේස් බුක් යාළුවො ඇරෙන්න ෆිසිකල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ස්ලා ඒ හැටි නෑ. ඉතිං මට තනියම හිතන්න තිබුණ නං මං කැමතියි 'ඔහ් අයි හැඩ් හර්. ඔහ් මයි ගෝඩ්.... '
"නවත්තගන්නවා. මොනවද ඔය කියන්නෙ. එක දවසින් ඇඳට යන්න. මම ඔයා ඔය හිතන ජාතියෙ නෙවේ. පරණ තාලෙ එක්කෙනෙක්."
"ඒ වුණාට මට එහෙම පේන්නෙ නෑ. ඔයා මේ දැන් පිපිච්ච පිනි විසික්වෙන මලක් වගේ."
"අනේ මගෙ කට. පෙම් බස් ටික විසික් කරලා තව කොෆී එකක් ඕඩර් කරන්න. ඔයා මේ දැන් ලව් කරන්න පටන් ගත්ත පොඩි කොල්ලෙක් වගේනෙ හැසිරෙන්නෙ. ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ කරල තියෙන්නෙ ඉගෙන ගන්න එක විතරයිද කොහෙද ? ෆිල්ම් එකක වගේ එක කෝපි එකක් විතරක් බොන්න හිතුණෙ කොහොමද අනේ. මේක නං මගේ යාළුවන්ට ගිහින් කිව්වම එයාල හිනා වෙයි. මට කෝපි බාගයක් බිව්වට බෑ. තව කෝපි එකක් ඕනෙ. තව චොක්ලට් කේක් ඕනෙ"
"ඔයා නං පොඩ්ඩක්වත් රොමෑන්ටික් නෑ. මට දැනුනෙ නං මටත් වඩා රොමෑන්ටික් කියල. අනික ඔයා මොකටද යාළුවන්ට කියන්නෙ අපි දෙන්න අතර සිද්ද වෙන දේවල්. ඒවා අපේනෙ."
"එහෙනං මට කියන්න... එක ඇඳේ නිදාගන්න පී. එච්. ඩී. ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට කියන පෙම්බස්ම නේද මේ මට කියන්නෙ. මම කැමති නෑ පිළුණු වෙච්චි දෙබස්වලට."
"ඔයා මහ ඉරිසියාකාරියක්. ඒ ඉරිසියාව මෙච්චර කල් පෙන්නනෙ නැතුව ඉඳල අද මගේ ඉස්සරහම පෙන්නපු එකටත් මං කැමතී. ඇත්තම කතාව නං මං එයාට පෙම්බස් කියන්නෙ නෑ."
"ආහ්... නිකම්ම වැඩේ කරනවා කියල දැං බොරු කියන්න එපා."
"යූ ආර් සෝ රූඩ්, යූ නෝ! ඕකනෙ කියන්නෙ මට කතාව ඉවර කරන්න නොදී මැදට පනිනවා. මම කැමති නෑ ඒ දේවල් ගැන කතා කරන්න. මට මේ මොහොත ගත කරන්න ඕන ඔයා එක්ක විතරයි. අනික මං මේ කියාගෙන ගියෙ ඒ කෙල්ල ඔයා වගේ නෙවේ. හොඳට මොළේ තියෙනවා. ඉගෙනගන්න මටත් වඩා දක්ෂයි..."
"එහෙනං මොකටද මොළේ නැති මං පස්සෙ පන්නන්නෙ."
"... ඔය ඉතිං ආයෙ පනිනවා. මට කතා කරලා ඉවර කරන්න දෙන්න. ඒ කෙල්ල කොච්චර දක්ෂ වුණත්, උගත් වුණත් ඔයාගෙ තියෙන අහිංසක, මෝඩ ගති නෑ. ඔයාට වගේ සියුම් හැඟීම් නෑ. කෑමක් වුණත් හැදුවට පස්සෙ රස බලන්න දෙන්න ඕන හදපු කෙනාටත් වැඩිය රස ගැන දන්න කෙනෙක්ට. මගේ පෙම් බස් ඔයා වෙනුවෙන් නොයිඳුලේම මගේ හිතේ හැදෙන ඒවා. ඔයා ඒවා විඳින්න දන්න එකයි මං අගය කරන්නෙ."
"හ්ම්.."
"හ්ම් විතරද ?"
"හ්ම්..."
"මං කියන්නෙ ඇත්ත කියල පිළිගන්නවද ?"
"හ්ම්"
"ආදරෙයිද ?"
"හ්ම්"
"කිස් එකක් දෙන්නද ?"
"හ්ම්"
"කමක් නැද්ද ?"
"හ්ම්"
"මෙතනදිම"
"හ්ම්"
"කම්මුලටද ....."
"ඔයාට නං හොඳටම පිස්සු. කිස් එකක් දෙන්න කලිං මෙච්චර ප්‍රශ්න අහනවද ?"
"ඒ වුණාට මේ ඇමරිකාව නෙවේ කියලා ඔයාමනෙ කලිං කිව්වෙ. ඔයා ගැනත් හිතන්න කිව්වෙ නැත්තං මට හිතෙන දේවල් කරන්න ගියොත් නං ඉතිං...."
"ඇති. ඇති. ඔයා දිනුම්. කතා කරලා දිනන්න බැරි මිනිහෙක් හම්බ වුණාමයි මේ..."
කෙල්ල හිනාවෙන අතරේ කොල්ලා කෙල්ලගෙ කම්මුලට පොඩි හාදුවක් දුන්නා. කෙල්ල රතු වුණා. ඒත් අනිත් පැත්තට එයත් තවත් එක්ක දුන්නා. කොල්ලා රතු වුණේ නෑ, පුදුම වුණ වග ඕනවටත් වැඩියෙන් පෙන්නුවා. දැන් දෙන්නටම හිනා.
"අපි දෙන්නා ෆොටෝ එකක් ගමුද ?"
"සෙල්ෆියක්නෙ."
"කෝ ඉතිං... මං දිහා ආදරෙන් බලන්න ඕන"
"හා"
"මං මේක ෆේස් බුක් අප්ලෝඩ් කරන්නද ? ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්ට පොඩි ක්ලූ එකක් දුන්නෑකි"
"එපා ! ! ! ඔයාට පිස්සුද ? ඔයාට මොළේ නැද්ද ?"
"ඇයි ඔයාට ඒකෙ ඉවරයක් දකින්න ඕන කිව්වෙ."
"ඔයා මෙච්චර ලෙසියෙන් මං කියන දේ අහන්නෙ ඇයි ? මට වහ වැටිලා වගේ හැසිරෙන්නෙ ඇයි ? මෝඩයෙක් වෙන්නෙ නැතුව සාමාන්‍ය දැනීම පාවිච්චි කරන්න. එයාට ගිහින්ම කියන්න. එයාට මොනව හිතෙයිද දන්නෙ නෑ. මට හරි බයයි. මේක නිකං දැලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩක්"
"ඔයා එක්ක ඉද්දි මොළෙත් කකුල්වලට බහිනවා. දැං ඔයා කිව්වෙ ඔයාගෙ හිත වෙනස් වෙන්න කළිං එයාට කියන්න කියල. අනික එයා ඔයා තරං සීරියස් නෑ. මං දන්නවනෙ එයාගෙ හැටි. අනික ඔයා හරිම ස්වීට් අනේ. ඔයා එක්ක මාස තුනක් ඔන් ලයින් චැට් කරන වෙලේ සති තුනක් ඇත්තට හම්බ වෙලා කතා කලා නං මට මේ වෙන කොට මීට වැඩිය පිස්සු හැදිලා කෙල්ලෙ. ඇත්තමයි. ඔයා මාරයි. ඔබ හැර වෙන අවුට් ඔෆ් ද බොක්ස් කෙල්ලො මේ ලංකාද්වීපයේ වෙන සිටී ද සොඳුරිය. ?"
"පිස්සු කියවනවා. ඒ ගමන තව ගෑනු ඕන වුණාද ? අනේ දේව් මං කියන දේ අහන්න. ඔයාට සාමාන්‍ය දැනීම නෑ. ඔව් මට ඉරිසියයි තමයි. ඒත් එයත් ගෑනියෙක්නෙ. ආදරයක් නැතුව අවුරුදු දෙකක් එකට, එක ඇඳක නිදියන්නෙ කොහොමද. ඔයා හරිම ආදරවන්ත මනුස්සයෙක්. එයා ඔයාට ආදරේ නෑ කියල නං මං විශ්වාස කරන්නෙ නෑ. අපි දෙන්නා කතා කරලා මාතුනයි. මට මේ තරං හැඟීම් කන්දරාවක් ඔයා ගැන දැනෙනවා නං එයාට මොනව දැනෙනවා ඇත්ද දේව්. එයා පව්නෙ."
"මොකද්ද මේ එකපාරටම වුණේ ? මං එයා ගැන බලාගන්නං. හරි, ඔයා මට මොකද්ද දැං කරන්න කියන්නෙ ?"
"මොකුත් කියන්නෙ නෑ හිටපු විදියටම ඉන්න කියලයි කියන්නෙ"
"ඔයාට දැකල; ඔයාගෙ හිනාව දැකලා; ඔයාව අල්ලලා; ඔයාව ඉඹලා; ඔයාගෙ කතා අහං ඉඳල ;ඔයාගෙ නැට්ටුකාර ඇස් දැකල; ඒවට පිස්සු වැටිලා, මං කොහොමද ආයෙ හිටපු විදියට ඉන්නෙ ? ?"
"ඔයාගෙ කෙල්ලට ඊට වැඩි කොච්චර දේවල් හිතෙයිද! මට වඩා කොච්චර දේවල් එයා එක්ක කරාද ? අවුරුදු දෙකක් එකට ජීවත් වුණාට පස්සෙත් ඔයා මෙතන ඉදලා ෆොටෝ එකක් ඇරලද සම්බන්ධෙ කඩන්න හදන්නෙ. ඔයා ඇයි ඔච්චර ආත්මාර්ථකාමී? රට රාජ්ජවල ගිහින් ඉගෙනගත්තට වැඩක් නෑ සාමාන්‍ය විදියට ජීවත් වෙන ක්‍රමේ දන්නෙ නැත්තං…"
"ඔයා කොහොමද ඔච්චර පරාර්ථකාමී වුණේ මේ ඇහිල්ලට?"
"මං පිළිගන්නවා. මාත් වැරදියි. මං වැරද්දක් කරන්න පටන් ගත්තා හිතේ කිසිම චකිතයක් නැතුව. ඒත් මට ඒ වරද සම්පූර්ණ කරන්න හිත දෙන්නෙ නෑ දේව් මට සමාවෙන්න. අපි දෙන්නා හරිම ලස්සන ජෝඩුවක්. අපි දෙන්නා තැන් දෙකක වෙන වෙනම හිටියත් මේ තරම්ම ලස්සනට ඉඳියි. මං ඔයාව අතඅරින්නෙ නෑ. මං ඔයාව පරීක්ෂා කරනවා. මට ටිකක් කල් බලා ඉන්න පුළුවන්. ඔයා ගන්න හොඳම තීරණය උඩයි මං මගේ ජීවිතේ තීරණය කරන්නෙ."
"ඔයා මහ හරස්පද ප්‍රෙහේළිකාවක්. ඇයි ඔයා මෙච්චර සංකීර්ණ ?"
"මම දන්නෙ නෑ. මම කියන්නෙ නෑ මං ඔයාව අතඅරිනවා කියල. ඒත් වෙන්නෙ මොකද්ද කියල මට බලන්න ඕන. ස්වභාවිකව වෙන දේට ඉඩ දෙන්න මම කැමතියි බලපෑමකින් තොරව."
"ඔයා මට බලපෑම් කරන්නෙත් ස්වභාවිකවම තමයි. මම දැන් ගිරේට අහු වුණා වගේ. ඒ කියන්නෙ ආයෙ අපි හම්බ වෙන්නෙ නැද්ද ? මොකද්ද මේ දැන් අපි අතර වෙන්නෙ. මට බෑ. මට බෑ. ගෙදර හදිස්සියක් කියල සතියකට ආවාට මේ ඉන්න දවස් හතම මට ඔයාව හම්බු වෙන්න ඕන. මම දවස් හතට තෑගි හතක් ගෙනල්ලා තියෙන්නෙ. මට කතන්දර සීයක් ආපහු ඔයාගෙන් අරන් යන්න ඕනෙ අනන්යා. මට ඔයාව ඕනෙ. ඔයා එක්ක කතා කරාම ඩ්රග්ස් ගත්තා වගේ. මං දැන් ඇඩික්ටඩ්."
"සරලම කතාව, ඔයාට දැන් කෙල්ලො දෙන්නෙක් ඉන්නවා. වැඩේ කියන්නෙ ඒක මම දැන දැනත් ඔයාට කැමැත්තෙන්ම අහුවුණා. නමුත් මමත් කෙල්ලෙක්නෙ. මම හිතපු තරං එඩිතර විදියට ඒ කෙල්ලට ද්‍රෝහි වෙන්න බෑ. එහෙම කරන්න කියල ඔයාට බලපෑම් කරන්නත් බෑ. ඔයා මනුස්සයෙක් විදියට හිතල බලන්න ඔයාගෙ අවශ්‍යතාවයන් සහ තනිකම බෙදාගත්තු එකියෙක්ව අත්හරින්න පුළුවන් සාධාරණම සහ අඩුවෙන්ම රිදෙන ක්‍රමයක් ගැන…"
"ඔයා නං මහ පුදුම කෙල්ලෙක් අනන්යා. මේ දැං ඔයා කියන්නෙ වෙන එකක්. කලින් තර්කයට පටහැණි දෙයක්. ඉස්සෙල්ලා කිව්වෙ එයාව අත අරින එක ගැන දෙවරක් හිතන්න කියල දැන් කියන්නෙ අඩුවෙන්ම රිදෙන විදියට අත අරින්න කියල. ඒ කිසිම දෙයක් ස්වභාවික නෑනෙ."
"හ්ම්.. අනේ මන්දා මට තේරෙන්නෙ නෑ ඔයා කැමති දෙයක් කරන්න. මට පිස්සු වගේ. ඔයත් එක්ක වාද කරන මූඩ් එකක් නෑ. දැං ගෙදර යමු.. රෑ වෙලා."
"ඒ වුණාට හෙටත් හම්බ වෙන්න ඕන. මට තව කතා කරන්න ඕන."
කිසි දෙයක් නොකියා කෙල්ල කොල්ලව වැළඳගත්තා. වැළඳගැනීමට විනාඩි දෙකක් විතර ගියා. ඉන් පස්සෙ දෙන්නගෙ ඇස් හතර එකිනෙක පැටළිලා තත්පරට පහකට පස්සෙ ආයෙ වෙන්වුණා. කතා නොකර දෙන්නම ආයෙමත් ටික වෙලාවක් බලං හිටියා පාර දිහා. ටික වෙලාවකින් කෙල්ල කතා කරන්න පටන් ගත්තා.
"ෆොටෝ එක කාටවත් යවන්න එපා. ඒක මට එවන්න. ඔයා ඉගෙනගෙන වැඩියි. ගෑනු වෙනුවෙන් වෙලාව වෙන් කරලා නෑ. ඒ නිසා ඔයා දන්නෙ නෑ. ඔයා විතරක් නෙවේ ගෑනු ගැන පැය විසි හතරම හිතන මිනිස්සුන්ටත් නොතේරෙන දේවල් තියෙනවා. හැම ගෑනියෙක්ම මං වගේ කතා කරන්නෙ නැතුව ඇති. ඒත් හැම ගෑනියෙක්ම මං වගේම සංකීර්ණයි. ඒක සහතිකයි. ඔයා මේ මාව බලන්න ඇවිත් කළේ සරල දෙයක් නෙවේ. ආදරේටත් චක්‍රයක් තියෙනවා. පටන් ගත්ත ගමන් ඕන්නං ඉවර කරන්න පුළුවන්. රවුම යනකං ඉන්නම ඕන නෑ. ඕන්නං සමනළයෙක් වුණාම අල්ලා බෝතලේකට දාලා හිර කරගන්නත් පුළුවන් නැත්තං ඈතට යන්න දෙන්නත් පුළුවන්. යනකං බලං ඉන්නත් පුළුවන් එනකං ඉවසං ඉන්නත්. පුළුවන් ඔයාගෙ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් ඉන්න තැන ඉස්සෙල්ලා දැනගන්න. පස්සෙ මං ඉන්න තැනට ඔයාට ආපහු එන්නත් පුළුවන්. නාවත් මට ඉවසන්නත් පුළුවන්."
+++++
ReplyDelete