[හැම පුර පෝයටම පිරී හිනැහුනත් මිහිතලයට පෙනෙන්නේ සඳේ එක් අඩක්ම පමණකි.]
මේ වගෙම සොඳුරුද
කළුවරද අඳුරුද
නොපෙනෙනා මුහුණත්
සා රුවක් නැතිවද
ලප කැලැල් ඇතිවද
නොපෙන්වූයේ කවම කවදාවත්
කිරි සුදට දිලිහෙන
පුරා සඳ ඔබ
පුරා සඳ ඔබ
මගෙයි හැම දවසේ
ඇයි ද මට නොපෙන්වා
වසන් කරගෙන
වසන් කරගෙන
සිටින්නේ එක මුහුණතක් අහසේ
වැහි වලාකුළු පෙති
රිදී ඉරි ඇඳ
රිදී ඉරි ඇඳ
අඬන රෑ යාමේ
එක එකම වරකට
හැරෙනු බැරිවද
හැරෙනු බැරිවද
සිඹින්නට ඒ නළලතත් රහසේ
No comments:
Post a Comment