පොල් සම්බෝල

By: රන්සිරිමල් (ලොකු) on Friday, January 05, 2018

Share it Please

Tweet

සම්බෝල වර්ග කොච්චර තිබුණත් ජනප්‍රියම සම්බෝලය පොල් සම්බෝලයය. අපේ අම්මා පොල් සම්බෝල හැදුවේ ලුනු කැට දෙක තුනක් එක්ක රතුළූනුත් වියලි මිරිසුත් ගලේ අඹරා ඒකටම පොලුත් දමා අඹරා බත්තලාඳේ එකතු කර දෙහි බෑයක් දෙකක් මිරිකලා අතගාලාය.

ඉස්කෝලෙ යන කාලේ යාළුවෙක් එක්ක කට්ටිපැන දවාලට ශත විසිපහක් දීලා කඩේකින් කෑ මුල්ම දවසේ කෑවේත් පාන් කාලක් එක්ක පොල් සම්බෝල පීරිසියකි.

හතරවෙනියේ දී විතරය. ඒ කාලේ ඉස්කෝලය ඇරුනේ හවස තුනටය. ළමයි දවසට පැය හතක් ඉස්කෝලේය. ගුරු වෘත්තිය ෆුල් ටයිම් ජොබ් එකකි.

අනිත් ළමයින් හැමෝම දවාලට කෑම අර‍ගෙන ආවත් රෙක්ස් කීර්ති දවල්ට කන්න ගෙදර ගියේය. ඒ කාලයේ උන්ගේ ගෙදර තිබුණේ ලුණුවිල පාරේ ශ්‍රී ලංකා හෝල් එකට ටිකක් මෙහායින් පාරේ අනිත් පැත්තේය. පාරවල් දිගේ රටතොට බලන්නට පයින් ඇවිදීමේ පිස්සුව හොඳටම මැන්ටල් වුනු දවසක, ඉස්කෝලේ දවාලට විකුණන සීනි සම්බෝල දැමූ පාන් පෙති දෙකක් කන්නට අම්මා දුන් ශත විසිපහත් අරගෙන රෙක්ස් කීර්ති එක්ක ගොස් එතන හන්දියේ අතකොට ජුලයියාගේ කඩෙන් පානුයි පොල් සම්බෝලයි කෑවෙමි.

ජුලයියා වමත් කාරයෙකි. දකුණු අත වැලමිටට පොඩ්ඩක් පහලින් බම්බැට් එකක් සේ ශේප් වී තිබේ. ඒක කොහු මෝල් වල මැෂින් වැඩ කරද්දී චුට්ටි අතපහු වීමක් වීමකි.

ඒ දවස්වල කොහුමෝලේ මැෂින් එක කියන්නේ ඇණ ලෑලි අල්ලාපු කැරකෙන යකඩ රෝදයක් ඉස්සරහ පොඟවාපු මට්ටයක් අතට ගත් මනුස්සයෙක්ව හයිකරලා හදාපු යන්තරයකි. ඕක වැඩ කරන විට මනුස්සයා කැරකෙන ඇන රෝදයට මට්ටය ඔබා අල්ලාන හිට ආයෙත් අරන් අනිත් පැත්තත් ඔබා, ඇණ වලට සීරී කොහු බතුත් හීන් කෙඳිත් සේරම ගැලවී ගිහින් දිගට දිගේ කොහු කෙඳි මිටියක් අතේ ඉතුරු වෙනකන් අල්ලන් ඉන්නේය. මට්ටය වෙනුවට අතේ ඇඟිලි ටික හෝ උරිස්සට යනකං මුළු අතම හෝ ඇතුළු වුනොත් ඒක සෙන්ස් කර ඇංජිම නවත්තන සෙන්සර් ඒ කාලය වෙද්දී හොයාගෙන තිබුණේ නැත.

එදා ඒ ගමනේ අනික් අමතක නොවන පින්තූරය, ජුලයියාගේ කඩේ පාන් කපන පිහියය. ඒකේ තලය පාන්ම කපලා දුන්නක ෂේප් එකට ගෙවී තිබුණි. මිටට කඩදාසි ඔතලා හණනූල් බැඳලා මාත්තුවක් දා තිබුණි. ඒ වගේ එක්ස්පීරියන්ස් ඇති පිහියක් රිටයර් කරන එක අපේ මිනිස්සුන්ගේ සිරිතක් නොවේ. අනික් අතට පිහිය කරන්නේ කපන එක විතරය. පාන්වල ගුණාගුන එක්ක ඒකට සම්බන්ධයක් නැත. සම්බෝලයේ රහ ගුණ එක්ක නම් කොහොමටවත් සම්බන්ධයක් නැත.

මම කඩෙන් කන අතරේ රෙක්ස් කීර්ති ගෙදර ගිහින් කාලා ආවේය. කෑම පැය ඉවර වෙන්න වෙලා තිබුණු හින් දා, රෙක්ස් ගේ ගෙදර පිටිපස්සේ උණ පඳුරේ උණ ගහක් කපලා හදා තිබුණු භූමිතෙල් කාල තුවක්කුව බලන්නට ගියෙමු. ඊට පස්සේ ශ්‍රී ලංකා හෝල් එකේ එළියේ එල්ලා තියෙන චිත්‍රපට පින්තූරත් බලලා ආපහු ඉස්කෝලෙට එනකොට වෙලාව හරිය.

එකම අබ්ලික් එක වුනේ, ලොකු නංගිගේ දවල් කෑමට දුන්නු ශත විසිපහත් මගේ සාක්කුවේ තිබුණු එකය. අයියා නැතිවෙච්ච ඒකිගේ කඳුළු පෙරුණු ඇඬුම් මූණත් එක්ක ඊළඟ පීරියඩ් එකම ගෙවුණේ ප්‍රින්සිපල් සිස්ට හෝලි ෆැමිලි ලඟය.

ඔක්තෝම්බර් 2015.