Friday, January 19, 2018

කොළපාට නිල්පාට වීම හා පීටර් මහත්තයාගේ නොමිනේෂන් කතාව

Share it Please
නවසිය අසූ ගණන් වල දී අද තියන ප්‍රාදේශීය සභාව එන්නට පෙර වෙන්නප්පුව සුළු නගර සභාවක් ලෙස පැවතුණි. සුළු නගර සභාව නැත්නම් ටවුන් කවුන්සිලයත් පක්ෂ පක්ෂ වල අය ඡන්ද තියා පත්වෙන කොට්ඨාශ කීපයකට බෙදා තිබුණු අතර, එදා ව ඒ ඡන්ද අද වාගේ වේදිකා අටවා, පක්ෂ නායකයින් ඇවිත් පච හලන හෝ අඩුම ගානේ පෝස්ටර් කටවුට් තාප්ප පොල්ගස් ලැයිට් කණුවල අලවන තරමටවත් දියුණු ඒවා වුනේ නැත. වැඩිම වුනොත් පාට සව්කඩදාසි රැල් එල්ලීමත්, එතනින් එහාට කොළපාට නිල්පාට රෙදි කොඩි, ලොකු හතරැස් එව්වා මෙන්ම, අමුඩ ලේන්සු වැනි තුන් හුලස් එව්වාත් කොහු ලණු දිගේ එල්ලීම සාමාන්‍ය ඡන්ද සැරසිල්ල විය.
ඔය කියන වෙන්නප්පුව සුළු නගර සභාවේ අපේ කොට්ඨාශයේ (මතක හැටියට අංක පහ) මැම්බර් මහත්තයා  වුනේ අපේ තාත්තා ය. එයා හැට ගණන්වල දී යූ. එන්. පී. මැම්බර්ය. ඒ මැම්බර් ඡන්දය දවසේ අඳින්නට ‍කොළපාට කමිසය අරන් ආවේ පල්ලිය හංදියේ හයරින් කාර් එකක් දුවවාපු පෝල් අයියා ය. හැඩරුවත් එක්කම හරියටම කිව්වොත් බඩ පෝල් අයියාය. බොත්තං කාස තියන මැද පටිය දෙපැත්තටම සුදුපාට රේන්දයක් ඇල්ලු ඒ කොළපාට බුෂ් ෂර්ට් එක පෙට්ටිය පිටින් ම ගෙනැත් සාලේ මේසය උඩ තියනවාත් කට්ටියම ඒකේ හැඩවැඩ බලනවාත් මට මතකය. තාත්තා එක්ක ශ්‍රී ලංකාවෙන් ඉල්ලුවේ කොස්ගස් හන්දිය හරියේ කුලි කාර් එකක් එලවාපු ජෝන් කෙනෙක් කියා මතකයක් තිබුණත් එයාගේ වගතුග ගැන වැඩි විස්තරයක් මතක නැත.

එදා ඒ චන්දය දිනූ දා හවහ තාත්තා ගෙදර ආවේ ආධාර උපකාර කාරයින් පිරිවරා ගෙන තරමක පෙරහැරකිනි. ගෙදරට හැරෙන තැන මහපාර අයිනේත් ගේ ඉස්සරහම වාගේත් රතිඤ්ඤා වැල් දෙකක් පත්තු විය. අලියා බැජ් එකක් තාත්තාගේ කමිස සාක්කුවේ අවුණා තිබුණි. කොළපාට සව් කඩදාසි වලින් හදා, රත්තරන් රිදී සරුවපිත්තල කෙඳි අමුණාපු මල් මාලයක් බෙල්ල වටේ තිබුණි. තාත්තා හිනා වෙද්දී කිරි උතුරන ලස්සණක් තිබේ. එදා එයා ගෙදර එනවා තාමත් මතක තියෙන්නේ ඒ හිනාවත් එක්කය.
කොළපාට සව් කඩදාසි වැස්සකට අහුවුනොත් බොහොම ඉක්මනින් හේදී සුදුපාට වෙයි. ඒ කාල‍යේ නම් මොන පාට සව්කඩදාසිය උනත් වැහි දෙකතුනකින් පස්සේ සුදු පාටය.
හැත්තෑවෙන් පස්සේ අපේ තාත්තා වෙන්නප්පුව නගර සභාවේ අපේ කොට්ඨාශයේ ශ්‍රී ලංකා මැම්බර් වූයේය. ඒ මැම්බර් ඡන්දයේ ඉස් ඉස්සෙල්ලාම දින්නේ තාත්තාය. තාත්තා නිල්පාට ෂර්ට් එක ඇඳලා ශ්‍රී ලංකා මැම්බර් වුනේ නොමිනේෂන් දුන්නු දවසේමය. දන්නා තාක් කල්, යූ. ඇන්. පී. ‘පතාක යෝධයෙක්’ වූ තාත්තා හැත්තෑවේ රැල්ලෙන් නිල්පාට වුනාට පස්සේ, යූ. ඇන්. පී. නොමිනේෂන් එක දෙන්නට කෙනෙක් හොයාගන්න එක තරමක් අමාරු වැඩක් වුනා කියා අපේ ගෙදර කතාවලින් මතක තියේ. අන්තිමේ අලියාගෙන් නොමිනේෂන් ලැබුණේ පීටර් මහත්තයාටය. මට මතක හැටියට වැඩිපුරම පාවිච්චි වුනු නම නං සුරුට්ටු පීටර්ය. එයාගේ කටේ සුරුට්ටුවක් පේන්න නොතිබුණේ කලාතුරකිනි. මට මතක තරමින් හන්දියේ තේ කඩවල ජනතාව අතරම වාගේ ගැවසුනු පීටර් මහත්තයා, හවහට අපේ ඉස්කෝල පිට්ටනියේ ක්‍රිකට් ගහපු කට්ටියේත් හිටියේය. ගමන පයිනි. හරිම සැහැල්ලු ජීවිතයකි.
ඒත් නොමිනේෂන් දෙන දවසේ, කොස්ගස් හන්දියේ ශ්‍රී ලංකා කොල්ලන් ටිකකට, පීටර් මහත්තයාගේ සැහැල්ලු ජීවිතය මැම්බර් කමකින් බරපතල වීම ගැන දුකක් කණගාටුවක් හිතී තිබුණි. ඒ දුක සංකාව හින්දා ම, නොමිනේෂන් කඩදාසි මිටියත් කිහිල්ලේ ගහගන සුරුට්ටු දුමත් දමාගෙන සුපුරුදු පා ගමනින් නගර සභා ශාලාවට නොමිනේෂන් දෙන්නට ආපු පීටර් මහත්තයාගේ පිටිපස්සෙන් පුෂ් බයිසිකලයකින් ආපු දෙන්නෙක් ඒ කඩදාසි මිටිය ඉල්ලාගෙන ගියෝය.
ගෙවල් ගෙවල් ගානේ රැස්වීම් තියලා, ගම වටේ ගිහිල්ලා නිල්පාටට ෆයිට් එකක් දීලා කොළපාටින් මැම්බර් වුනු අපේ තාත්තා කොළපාට අත ඇරලා නිල්පාටට ආපු සංතෝෂෙට, නොමිනේෂන් දුන්නු දවසේම නිතරඟයෙන් මැම්බර කරන තරමට නිල්පාට කොල්ලන්ට හිත පැහැදී තිබුණේ ය.
කවුරු කොහොම කිව්වත්, උපන් දා ඉඳලාම මේ විදිහෙන් හෝ අර විදිහෙන් හෝ කොළපාට නිල්පාට දැකලා පුරුදු මට හිතෙන හැටියට නම් ලංකාවේ මොනම ඡන්දයකදී වුනත් ඔය පාට දෙක අතර වෙනස යාන්තං කහපාට ටිකක් විතරක්ම ය.

කහ අඩු වුනාම නිල්වෙයි. වැඩි වුනාම කොළ වෙයි. ඔය වකවානු දෙක අතර මැද්දේ දී ඉල්ලපු නොඉල්ලපු මෙන්ම දුන්නු නොදුන්නු කාට කාටත් කෙළවෙයි. රතුපාට එහෙන් මෙහෙන් උදේට හවසට හෙලවුනත්, ඒකත් රතට කිට්ටු රෝස පාටක් මිස හරියාකාර රතක් වෙන්නට අපේ ගම් පලාත් වල නම් ඉඩකඩක් ලැබුණේම නැති තරම් යැයි හිතෙයි.

ඉතින් ඔය ක්‍රීඩාවේ තොරතුරු නම් එදත් එහෙමය අදත් එහෙමය කියනවා මිස එයිට වැඩි යමක් එකතු කරන්නට බැරි නමුත්, දැන් මේ අල්ල පනල්ලේ අවුරුද්දකට දෙකකට කලිනුත් මූණු පොතේ කුරුටු ගා තිබූ මේ සිද්ධි ආයේත් ලියවුණේ, ඔය කියන චන්ද කාරයින් අද ඉල්ලුවා නම් මොන මොන විදිහෙන් පැටිකිරිය හා සව්දම කියා පෝස්ටර ගහන්නේ දැයි හිතුණු නිසාය. ඉතින් මේකට පින්තූරයක් හොයන අස්සේ, සරුංගලය තේරුණේ නම් පක්ෂයක් නැති ගමේ මිනිහෙක් කියා ලියාලාම තියෙන හින්දා මිස, දැන ඇඳුනුම් කමකට නම් නොවේ.

9 comments:

  1. තාත්තා පාට වෙනස් කිරීමත් සමගම රන්සිරිමාල් ළමයාත් කටුසු පැටියකු උනාද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. බූරුවන්ටත් තිබෙන ප්‍රශ්න?

      Delete
    2. නෑනෙ රසික, ඒ කාලෙ මම හුරතල් දළඹු පැට්ටෙක්නෙ.

      Delete
  2. දැන් ඔය ලමය මොනපාටද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. දේදුණු පාටයි මෙයා. වැස්සට නොතෙමී පරිස්සමින් ඉන්නවා.

      Delete

Blogroll

About