කොයි තරම් බලාපොරොත්තු ඇතුව පොරොත්තුව, පොරොත්තුව, පොරොත්තුව, හිටියත්, කල් යල් බලා ගිහින්, උදේ පාන්දර නොදන්නා සේ මුලිච්චි වීම, බස් පොලේ, වැඩ පලේ මොකක් හෝ වැඩකට නැති හේතුවක් හොයාන ගිහින්, ඒත් නැත්තං ටවුම මැද්දේ ඔරලෝසු කණුව යටදීම, අතේ ඔරලෝසුව පෙන්නා, වෙලාව ඇහීම, හැන්දෑකරේ ගෙවල් පැත්තේ යන ගමන් ඒ ගෙදර ඉස්සරහාම, බයිසිකලේ චේන් පැනිල්ල, පැට්රල් ඉවරවීම වගේ දේවල් සිද්ධ වීම ආදී, වන් තවුසන්ඩ් වන් පෙරුම් පිරිලි පුරාලාත්, මොකක්ම හෝ නොගැලපිල්ලක් හින්දා එපා කියපු අයෙක් දෙන්නෙක් හෝ බොහෝ අයගේ ජීවිත වල සිටී.
ඔව්වා, අද ඊයේ පටන්ගත්තු එව්වා නම් නොවෙයි. සිරි කාලකන්නියා වූ පිංගුත්තර නම්වූ මානවකයා එපාම එපා කියා දිඹුල් ගහක නංගවා ගහ මුල කටු වට කර ගිය උදුම්බරා දේවී ගේ කතාව එන්නේ උම්මග්ග ජාතකයේ ය. උරය පලා ලේ පොවා රැකගත් පදුම කුමාරයා පව්වකින් පහලට තල්ලු කර, අත පය නැති කොටා පැසක ලා හිස තබාගෙන ඇවිදිමින් රැක්ක දේවියගේ කතාව තියෙන්නේ චුල්ල පදුම ජාතකයේ ය. ඔවැනි අති උත්කර්ෂවත් මෙන්ම, සුළුතර හා නොසුළුතර නොයෙක් ආකාර, එපා වීම් හා එපා කීම්, ඉතිහාසයේ කොතෙකුත් තියේ.
පහුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී අනුර සහෝ කප් එක ගත්තත්, ඒක සුළුතර වින් එකක්ය, ඡන්දය දුන් උන්ගෙන් බාගයකට වඩා එයාව එපා කියා තිබේය යනාදී වශයෙන් නොයෙකුත් කෙලතොළු කතා කියන කටවල් වල සද්දය ඇහෙන හින්දා මේ එපා කීම් ගැන හිතන්නට මගේ හිතටත් මොකක්දෝ කුයි කුයියක් ආවේය.
හෙටානිද්දා, මහ ඡන්දයකුත් තියන හින්දා, මේ ආලවට්ටම් අඬෝවැඩියාව දැන් දැන් බොහෝ අයගේ, ඡන්ද කෙඳිරියේ කෝරස් පේලිවලටම ඇලවී තියෙනාතර, ඒ අස්සේ දෙනවායි දෙනවායි කියූ නොමිනේෂන් එක, නෝ මිනේෂන් එකක් වෙච්ච හින්දා, අප්පා මුත්තා කිරිකිත්තා ගේ හිට අරකේ මේකේ ඇදේ කියන කතන්දරත්, අරයට හේම කරපු හින්දා, දුන්නු එකත් එපා කියා වනගත වෙන කතන්දරත් කීපයක් ඡන්දෝත්සව සමයේ තොරණ විස්තර වල කවිකර නොකර හා බෙර ගසා හා නොගසා ගායනා වෙමින් තියෙයි. එව්වාත් ඉතින් එපා කීම් හා එපා කියවීම් මය.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයය කියන වචනය පමණක් නොව, මානව හිමිකම්, ජාතිය, ආගම, ජාතිකත්වය, ආර්ථිකය, පුරවැසියා, මහජනයා, ජාති මාමකත්වය, දේශය, ධර්මය ආදී බොහෝ වචනවලටත්, එක් එක් පාට ආලේප කර, එක් එක් අර්ථවලින්, දේශපාලනික ධර්ම දේශනා පවත්වා, ඡන්දය දෙන උන්ගේ ඔළුව මඤ්ඤං කරවීම මෙන්ම, එක් එක් කෝනංගි ඇඳුම් ඇඳගෙන බොරු කකුල් මෙන්ම බොරු නැති කකුල් ද පෙන්නා, උඩු කුරුඤ්ඤං කරවීම, ඡන්ද රැස්වීම්ය, දේශපාලනයය, නැත්තං ඡන්ද කාලේ දේශපාලනයය කියා අර්ථ දක්වා ගන්නාවූ අපේ රටේ දේශපාලන පක්ෂ, පහුගිය ජනාධිපතිවරණයේ ප්‍රතිඵල කියවීම මේ ආකාරයෙන්, නොදීපු අයගේ ප්‍රමාණයෙන් විශ්ලේෂණය කිරීම අමුතු බත් දීමක්ම නොවේ යැයි කියන්නට ද පුළුවන්ය.
මේ නවීනතම දේශපාලන ගණිතය, අප්පා ජනතාව පත් කරගත්තු ජනාධිපතිතුමාගේ අභිප්‍රායන් වෙනුවෙන් අපේ ජීවිත පූජාවෙන් කැපවෙනවා, කැපවෙනවා, කැපවෙනවා නමුත් රටේ ජනතාවගෙන් වැජි ප්‍රතිසතයක් එතුමාට විරුද්ධව ඡන්දය ප්‍රකාශකර තියනවා බවත් අමතක කල යුතු නැති හින්දා.... යනාදි වශයෙන් කෝචොක් කතා ආකාරයට කියවෙනවා අසා සිටි මට.... ඔය විජ්ජා මැජික් බලුප් පත්තු කරන අයව රටේ ජනතාවගෙන් කී සතයක් එපා කියා ඇද්දැයි ගණන් කර බලන්නට හිතුණේය.
ඒ හිතිවිල්ල අනුවම ගිහිල්ලා, ජනාධිපතිවරණයේ නිල ඡන්ද ප්‍රතිඵල හොයාන, අර සෙකන්ඩ් චොයිස් කෑල්ල අමතක කරලා, සහ සුද්දෙන්ම කැමැත්ත අකමැත්ත කියපු වෙලේ ඉලක්කම් ටික අරන්, එක් එක් රේස් කාරයාට, ජනතාවගෙන් කොච්චර සතයක්, ඕනා එපා කිව්වාද කියා ගණන් කරපු වගුවක් මේ පහල එල්ලා තියෙයි. එතන එපා කියු ගණනය දෙයාකාරයකට කරන්නට පුළුහන් බව තේරුණු හින්දා, පළමු එක, ඡන්ද ලේඛනේ නම තිබුණු සියළු දෙනාගෙන් කීයක් ඕනා එපා කිව්වාද කියා හා, දෙවැනි එක, ඇත්තටම ඡන්ද පොලට ගිහින් හරියාකාරව, කතිරය හෝ කතිරය නැතුව එක දෙක ආදි වශයෙන් අර අළුත් මැකෝලා කියපු විදිහටම කඩදාසියේ ලකුණු කල අයගෙන් කී දෙනෙක් ඕනා එපා කිව්වාද වශයෙන් ගණන් හදා තියේ.
මේ ආදි වශයෙන් බැළුවාම, රේස්සෙකේ මුලින්ම ලණුව ලෙවකෑ අස්සයින්ගේ ඉල්ලක්කං මෙහෙමය.
එපා කියපු ප්‍රතිශතේ
1. අනුර කුමාර දිසානායක - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 67% ; වලංගු ඡන්ද වලින් 58%
2. සජිත් ප්‍රේමදාස - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 75% ; වලංගු ඡන්ද වලින් 67%
3. රනිල් වික්‍රමසිංහ - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 87% ; වලංගු ඡන්ද වලින් 83%
4. නාමල් රාජපක්ෂ - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 98% ; වලංගු ඡන්ද වලින් 97%
5. අරියනේත්‍රන් පාක්‍යසෙල්වම් - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 99% ;වලංගු ඡන්ද වලින් 98%
6. දිලිත් ජයවීර - ඡන්ද හිමියන්ගෙන් 99% ; වලංගු ඡන්ද වලින් 99%
ඔයින් පස්සේ අයව එපා කියපු ප්‍රතිශතේ මේ ඉලක්කං අනුව නම් සීයට සීයකි.
ඉතින් මේ ආකාරයෙන් මේ අකුරු කොට කොටා අවුණා, කරගත්තාවූ පුණ්‍ය කර්මයේ ආනුභාවයෙන් මම නම් ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ, සකල විශ්ව වාසී, ලංකා පුත්‍රයින් හා දියණියන්ට, වොයිස් කට්, ධර්ම දේශනා කට් ආදී මෙන්ම, කඩ පිලේ, අගු පිලේ, ඉස්තෝප්පුවේ, සාලයේ, කෑම මේසයේ, ආදී වශයෙන් සිදුවන, අති ගැඹුරු ගාම්භීර රාජ්‍ය පාලනමය සාකච්ඡා වලදී, අපේ ජනාධිපති තුමා, ජනපති සහෝ, අනුරයියා, අනුර කාරයා, ජවිපේ, මාලිමාව, කයියනායක ආදී වර්ථ හෝ අන්වර්ථ නාමයක් යොදාගෙන, ගත්තේ ඉතින් සීයට හතලිස් ගාණනේ, සීයට හැට ගානක් එපා කිව්වනේ කියන ගමන්ම, ඒ වුනාටිතින්, ඒම බැළුවාම අරයාවත් මෙච්චර ගාණක් එපා කිව්වානේ ආදි වශයෙන් ෆුල් විශ්ලේෂණයක් කරන්නට ලැබේවා කියාය.
