දුක දැනෙන කොටස! - රසිකා ගුණවර්ධන [දිනමිණ වසත් සුළඟ - 2017/08/15]

By: රන්සිරිමල් (ලොකු) on Tuesday, August 15, 2017

Share it Please

Tweet

'ඉතින් අන්තිමට එයා මැරුණම මම හිතුවා ඔබත් ඈත අතීතයේ ඉන්දියානු ගැහැණු කළා වගේ සොහොනට පනීවි කියලා.'

"නෑ මට එහෙම හිතුනේ නෑ ."

'ඔබට උසුලන්න බැරි තරමට දුක හිතෙන්න ඇති'.

"ඔව්.මට එහෙම හැඟීමක් දැනුනා.හැබැයි උසුලන්න පුළුවන් තරමට."

'ඒ කියන්නේ ඔබ ඔහුට එතරම් ලං වෙලා නොහිටින්න ඇති.'

"සමහර වෙලාවට අපි හුඟක් ලං වෙලා හිටියා.සමහර වෙලාවට හුඟක් ලං වෙලා ඉන්න අතරේම හුඟක් ඈත්වෙලත් හිටියා ."

'එහෙම ඉන්න පුලුවන්ද?'

"එහෙම ඉන්න පුලුවන්ද බැරිද බව නොසිතාම එහෙම වුනා."

'සමහරවිට ඔබ දෙදෙනා උවමනා තරම් ආදරෙන් නොහිටින්න ඇති.'

"උවමනා තරම් ආදරේ කියන්නේ කොච්චරක්ද කියලා හිතන්න අපිට උවමනා වුනේම නෑ .ආදරේ කියන්නේ මොකද්ද කියලා හිතන්නවත් අපි උත්සාහ කලේ නෑ ."

'එතකොට එකට ජීවත් වුනේ?'

"එක ගෙදරක එක කාමරේක ජීවත් වුනා.එහෙම ඉන්න ආදරේ වගේ දේවල් සම්පුර්ණයෙන්ම අවබෝධ කරගන්න උවමනා වුනේ නෑ ."

'ඒ කියන්නේ ඔය දෙන්නා ශරීරයෙන් එකතු වුනේ නැද්ද?'

"ඔබ කියන්නේ ලිංගිකව හැසිරුනේ නැද්ද කියලද? හැසිරුනා.ඒකට අවශ්‍ය හෝමෝන අපේ ශරීරවලින් නිකුත් වුනා.පිරිමි හෝමෝන සහ ගැහැණු හෝමෝන.සතුට ලබාදෙන හෝමෝන උත්තේජනය වෙන මස්තිෂ්කයේ කොටස් හොඳින් ක්‍රියාත්මක වුනා."

'ඔබ දෙදෙනාට කවදාවත් විවාහයක් උවමනා වුනේ නැද්ද?'

"විවාහය කියන දේ අවබෝධ කර ගන්න අපිට කවදාවත් බැරිවුනා.විවාහය කියන දේ අපිට හිතුනෙම ජනෙල් දොරවල් වහපු කාමරයක් වගේ තැනක් කියලා.එහෙම තැනකට යන්න අපිට එකඟ වෙන්න අමාරුවුනා.හුස්ම ගන්න අමාරුවෙයි කියලා අපි බයවුනා."

'එතකොට දරුවෝ?'

"ඒක හරිම අමාරු ප්‍රශ්නයක්.ශෛල කීපයක් එකතුවෙලා ඒවා බෙදිලා බෙදිලා ප්‍රාණයක් හට ගන්නවා.මව් කුසෙන් එලියට ආපු දවසේ පටන්ම ඒ ප්‍රාණියා සටන් කරන්න පටන් ගන්නවා.
ආහාර වලට,හිරු එලියට ,ජලයට,ඇඳුම්,සපත්තු,සෙල්ලම් කාර් වලින් පටන් අරගෙන ගෙවල්,ගම,නගර ,රටවල් වලට සටන් කරනවා.අපි වගේම දුක්බර ප්‍රාණියෙක් බවට පත්වෙනවා.ඒ නිසා අපි ඒ ගැන කැමති වුනේ නෑ ."

'දරුවෙකුත් නැතුව ගතවුණ ජීවිතේ ඔබලාට පාළුවක්,අරමුණු විරහිත බවක් දැනුනේ නැද්ද?'

"එහෙමම නෑ .අපි රංචු ගැහිලා හිටියට කොහොමත් අපි ඉන්නේ තනි තනිව.නින්දට යන මොහොතේදීත්, කාර්යාලයේ වැඩ කරන මොහොතේදීත්, සිප ගන්න මොහොතේදීත් අපි ඉන්නේ වෙන වෙනම.
මම ගැහැණු සිරුරකත් ඔහු පිරිමි සිරුරකත්.එක ළඟ.වෙන වෙනම."

'මට ඔබව තේරුම් ගන්න හරිම අපහසුයි.'

"කිසිවෙකු තේරුම් ගන්න කිසිදාක උත්සාහ කරන්න එපා.ඒක තේරුමක් නැති දෙයක්."

'ඔබ දෙදෙනා කවදාවත් එකිනෙකා තේරුම් අරන් හිටියේ නැද්ද?'

"නැහැ.අපි අපේ නම්,දෙමාපියන්ගේ නම්,ගම,උප්පැන්නයේ සඳහන් සියලු දේ,කැමති අකමැති බොහෝ දේ දැන සිටියා.
මා කැමති ආප්ප හකුරු සමග කන්න සහ ඔහු කැමති ලුණු මිරිස් සමග කන්න යනාදී වශයෙන්.
සීතල දේවල් බොනකොට ඔහුගේ වම් හක්කේ දත් හිරිවැටෙන බව හා උණුසුම් දේවල් බොනකොට මගේ දකුණු පුරශ්චාර්වක දත් රිදෙන බව වගේ දේවල්."

'ඔහුට මේ වගේ බරපතල අසනීපයක් හැදුනම ඔබට මොනවද හිතුනේ?'

"මට හිතුනා ඔහුව ප්‍රතිකාර සඳහා යොමු කරන්න.ඉතින් මා ඒ දේ කළා."

'ඔහුට කවදාවත් සුව කල නොහැකි බව දැනගත්තාම?'

"මට වැටහුනා ඔහු වැඩි කලක් ජීවත් නොවෙන බව."

'ඔහුත් ඒ බව දැන සිටියාද?'

"ඔව්,ඔහු ඇත්ත කියන ලෙසට දොස්තරවරුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියා."

'ඔහු ඒකෙන් ශෝක වුනාද? බියට පත් වුනාද?'

"ඔහු පැවසුවා දැන් ආපසු යන කාලය එළඹ ඇති බව.මෙතෙක් ඔහු සමග සිටියාට ස්තූති බව.බැංකු ගිණුම්වල රහස් අංක හා කාර් එක වෙලාවට ලයිසන් කල යුතු බව හා ප්‍රවේසමෙන් පැදවිය යුතු බව.
ඔහු පැවසුවා ඔහුට අසාධ්‍ය වූ පසුව ස්වසන යන්ත්‍ර ආධාරයෙන් ජීවත් නොකළ යුතු බව හා දින දෙකකට පසුව ඉන් ඉවත් කල යුතු බව.
නොදන්වා පැමිණි ලෙස නොකියාම පිටව යන හෙයින් මා ශෝක නොගත යුතු බව.
මගේ මස්තිෂ්කයේ සතුට ලබාදෙන කොටස් ක්‍රියා කරන හෙයින් මා ඒ අනුව ක්‍රියා කල යුතු බව."

'ඉතින්?'

"ඉතින් මා ඔහු කී ලෙස ක්‍රියා කළා.මොලයේ ඇති දුක දැනෙන කොටසෙන් සංඥා ආ නිසා මා ශෝක නොවුනාම යයි කියන්නේ නෑ .
නමුත් ඉක්මනින් ඒ හැඟීම් අවසන් වුනා.සතුට ඉල්ලන කොටස් ක්‍රියාත්මක වූ නිසා එය සොයා ගියමුත් එය පවා ඉක්මනින් අවසන් වුනා.
දැන් මා සිටින්නේ සතුට හා දුක යන හැඟීම් වල හරි මැද ,කිසිවක් නොදැනෙන අවධියක.
මට හිතෙන්නේ මේ තමයි මගේ ජීවිතයේ හොඳම කාලය.
නිර්වින්දනය වූ කිසිවක් නොදැනෙන කාලය."

http://epaper.dinamina.lk/art.asp?id=2017/08/15/pg28_0&pt=p&h=