කිරි පිරුණු පිඟානක් වලා කුළු මත නැගී
පාවයයි පාවයයි නොනැවතී නොම රැඳී
සයුරු රළ ලතාවට හිස සලා යයි ඇදී
දබරැඟිලි තුඩින් ඇඳ තෙමුණු වැලි තලාවේ
මා ලියූ අකුරු වැල් පිස දමා සිනාසී
කඳු හිසක ඇස් වැසුව දුහුල් මීදුම් පටල
සිඳ බින්ද සුළි සුළඟ මද නලක් වී ඇදෙයි
මකරන් ද අතින් ගෙන බඹරිඳු ට සිනාසී
ඉඟිමැරූ තඹුරු පෙති සසලවා විසුරුවා
විලේ නැගෙනා තරඟ අතර සඟවා රඳා
ගීතයකි ජීවිතය විලඹ ලයකින් ගැයෙන
සිහිනයක්මයි නමුත් සිතුවමක් වී රැ‍ඳෙන
තුරුල්ලෙහි හිස හොවා නෙත් පියා ගනිමි මම
උණුහුම්ය ආදරය ගලාවිත් හිත තෙමා
පියාපත් පළඳවා පියාසර කරවනා…!
5 ජනවාරි 2014
