සීමිත ලොවකට අසීමිත කවි තබා ගිය දිලිසෙන පියවර, සමර

By: රන්සිරිමල් (ලොකු) on Thursday, June 08, 2017

Share it Please

Tweet

- මාලතී කල්පනා ගේ මුහුණු පොත් සටහනකි -

සීමිත ලොවකට අසීමිත කවි තබා ගිය දිලිසෙන පියවර, සමර
_____________________________________

ගෙවී ගිය නව වසක් පුරාවට සියවරකට වැඩිය පෙරළා බැලුණු පොතකි. දහ අට මසක් පුරාවට මගහැරුණු අකුරක් වේ නම් සොයා ගනු පිණිස ස්පර්ශ කළ හැකි වේ දැයි වරින් වර අතගා බලන නමකි. ඒ එක කවිය වරක් කියවූවොත් සිය වරකි.

සිතෙයි නම්
දොර කවුළු වසාගෙන
සිටිය යුතු යැයි
එසේ කළ මැන

මම සිටින්නෙමි
විවෘතව
උමඟ කෙළවර
එළිය ඇති තැන
අසීමිතව...
(එක කවිය සිය වරක්-2009)

කල් ඇතිව එසේ කියා තබා දෙදහස් පහළොවේ සැප්තැම්බර් මාසයේ දවසක සමර විජේසිංහ නො දන්වාම සිය දිවි නන්දිතය නිම කොට තිබුණි. ඔහුගේ අසීමිත කවි ගැන දැනෙන දෙය ලිවිය යුතුයයි බොහෝ වර සිතුවද නො ලිව්වේ ඒ තුංග කවිවලට ක්ෂුද්‍ර මාතින් අඩුවක් වෙතැයි යන බිය මිස අන් කිසිවක් නිසා නොවේ. කවි විඳිනු මිස විචාරන මගක් නො දන්නේ වන බැවින් විඳුම පමණක් මෙහි ලියා තබමි.ඔහු ලියා පළ කළ කෙටිකතා පොත් පහ ගැන මෙහි ලියන්නට මගේ මඳ දැනුම සමත් නො වූවද ඒවා අපූර්වතම වූ ශෛලියකින් සිංහල කෙටිකතාවෙහි වෙසෙස් සළකුණු සනිටුහන් කර ඇති බැව් ඒවා කියවීමෙන් සහ ඒ ගැන ලියැවී ඇති සීමිත විචාර කිහිපය කියවීමෙන් වටහා ගත හැකි වනු ඇත.

සමරගේ කවි ඉගැඹුරු දාර්ශනික මානයන්ගෙන් ජීවිතය විනිවිදින්නේ ඉතා සරළ බසකිනි. මහා අරුතක් සරළ වදන් කිහිපයක් තුළ හොවා පෙර නොවූ විරූ අපූර්වත්වයකින් නිමැවෙන ඒ කවි කියවන්නා කම්පනය කරන්නේ බලාපොරොත්තු නොවූ අයුරිනි.

සමහර නිශ්ශබ්ද රාත්‍රීවල
හැර බලමි උඩුමහල කවුළුව
අසල් වැසි ගෙවල්
සතුටින් පිරී ඇත්දැයි

ඔහුගේ කවි, චිත්තාභ්‍යන්තර හැඟීම් ද සන්තානගත දැවීම් සහ පෙරළි ද ජීවිතය යනු කුමක්දැයි ඔහු ද අපද සෙවූ සොයමින් සිටිනා දෙය ද වටහා ගැන්ම පිණිස බොහෝ වර වර ගැන්වුනේය. ඒ තුළ සීමා මායිම් නො ඇඳි ප්‍රේමයේ දහසක් මල් ද ලෝකය විසින් තනනු ලැබුවා වූ සීමා ප්‍රාකාර ද සිත්තම් වුනේ ය. අසීමිත බව ම ඔහුගේ කවියෙහි ලකුණ විය. ප්‍රේමයෙහි ද ජීවිතයෙහි ද සීමා රහිත පැතිරුණ බව මනරම්ව දකිමින් ඒ නෙක වර්ණිත චිත්‍ර සංයමයේ පින්සල් තුඩින් පෑ ගැන්වූයේ ය.

කුලක ඇත සම්මත
යෙහෙළිය පෙම්වතිය සුන්දරිය යැයි
නම් කරන ලද
ඔබ අයිති නැත කිසිවකට
සබා මැද කිව නොහැකි
බැඳීමක් ඇති මිසක
ජීවිතය නම් වූ දෙය
උරුම කළ දේය මේ අපට
______________

වැසිවලාහක
දිගු කාළ කේශිය
නුඹට එරෙහිව මම
සෙවිලි කළෙමි පියස
මනා ලෙස
ඉදින්...?
බලව
යළි තෙමනු හැකිදැයි
මා ඇතුළු සිත

ගේහසිත ජීවිතයේ ශුෂ්ක ඉම් සහ කෙම්බිම් ද බන්ධනයන්හි සොඳුරු සුඛ හා හා දුක්ඛ නිමේෂයන් සේ ම අප යා යුතුයයි නියම කරන ලද මගෙහි වගුළ සුවහසක් හලාහල පාත්‍රයන් ද ඔහුගේ කවියට ප්‍රස්තූත විය.

ආත්මාරක්ෂාවට
ආයුධ සන්නද්ධව
ආපසු ගෙදර එන විට
ඇය අත සමාවේ කඩුවය

ඉදින් මා
කුමකින් පහර දෙන්න ද
ඇයට
_______
කලක් විය අපූරුතම
ඇයට ප්‍රේම කළ
ඇයද පෙරලා ප්‍රේම කළ
හේතු අපමණ තිබිණ දෙදෙනාට
පෙම් නොකර ඉන්නට නොහැකි වුණ
ඉදින් අපි නොනැවතී පෙම් කළෙමු
දිගින් දිගටම
දිගින් දිගටම
ප්‍රේමය පැසී
ඉදී
ගිලිහී
පතිතවන තුරුම බිම

සිය තියුණු උපහාසය ඔහු තනුක කළේ පරිණත ජීවණ දැක්මේ දයා දියෙනි. කිසිවිටෙක ද්වේශසහගත නොවූ ඔහුගේ ලියවිලි මානව ප්‍රේමී වූයේ, ඉසියුම් අවබෝධයකින් යුතුව අවට ලොව යාථාර්තයන් විනිවිදින අතර ම ප්‍රශ්න කළේය. තමන් අනුදත් වෙනස් වූ මගක් විමුක්තියක් ගැන නො මසුරුව ඉඟි කළේය. ඔහු ලද සැම විටෙක භෞතික අත්පත්කර ගැනීම්හි ඇති නිශ්ඵල බව සරළ වදන් කිහිපයකින් කියා පෑවේය. ජීවිතයෙන් පලා යන කලකිරුණු දර්ශනයක් වෙනුවට සිය කවි තුළ සෞන්දර්යමය මාවතක දම් පැහැ මල් අතුරා පෙන්වාලූවේ ය.

අත්හළෙමි ගිරි තරණ
වටෙන් යා හැකි හෙයින්
එකම තැනටම ගමන නිමවෙන
පෙත් මඟකි සොඳුරුතම
වනවදුල් දියකඳුරු පසුකර යන
නැවතෙමින් තැන තැන
සිසිල වැඩි සුළඟක් පමණි
එරෙහි මා සමග

සොඳුර යළි
තරගයට නොදුවමි
ජයගතිමි මේ මඟට බට සැනම

සමරගේ කවි තුළ අපට හමුවන අනෙක් විශේෂත්වය වන්නේ ගැහැණුන් කෙරෙහි ඔහු හෙලනා දුර්ලභ සමවාදී මානවීය දෘෂ්ටිය යි. අප කාටත් ගෘහ දිවිය තුළ ද නිදහස් ශෘංගාරමය බැඳීම් තුළ ද නාමකරණය කළ නො හෙන ස්ත්රී පුරුෂ සබැඳියාවන් තුළ ද එදිනෙදා දිවියේ සියලු තන්හි හමුවන්නාවූ ද සියලු ගැහැණුන් ද මත ඔහු එළන මිත්‍රත්වයේ ද දයාවේ ද සළුව එතරම් ම උණුසුම් ය. සිළිටි ය. එය එක්තරා අයුරකින් කලාව තුළ සම්මත ශෘංගාර එළඹුම් ද ගැහැනිය විෂයෙහි ලා බහුලව හෙලූ නිෂේධනීය දෘෂ්ටීන් ද අභියෝගයට ලක් කරන්නකි.

ඉතා කුඩා විශාල වෙනස

අපට නම්
පහසුකම් ඇත
දුකට බොන
බෙහෙත් ඇත

බෙහෙත් ටිකක්වත්
බොන්නෙ නැති
ගෑනු කොහොම ද
දරාගෙන ඉන්නෙ
_________________________
පින්වත් කුමරුවෙක්
සොයයි පින් මඳ කුමරියක්
කෙටි ඇසුරකින් පසු
වෙන් වෙන්න සුදුසු
_________________________
සිතනවා ඇති මුව දෙනුන්
තරුණ විය එළඹෙත
ඉක්මනින් ගොදුරු විය යුතුයැයි
බාහු බල ඇති
වගෙකුට වළසෙකුට

ජීවිතය තුළ අප වැරෙන් බැඳෙන බොහෝ දෙය පිනි බිඳක් මෙන් දියව යා හැකි බව ඉතාසරළ ලෙස විස්මිතව කියන්නට ඔහුගේ කවිය සමත් විය. කප් සුවහසක් කල් වසන්නට මෙන් සටන් වදින තරගයට දුවන මිනිස් ජීවිත දෙස සුහද උපහාසයෙන් බලා ඔහු මෙසේ කියයි.

කළණ හා කළණ නොවනා මිතුරනි
පරම හා පරම නොවනා සතුරනි
මඳය කාලය
සිත පිරෙන්නට යහළු වී ඉන්නට හෝ විරසකව ඉන්නට
අමතකය දැන්
සිත බැඳුණ කාරණ
සිත බිඳුණ කාරණ
_____________________

කිම ලතැවෙනු
සදා ගත හැකි කොට
අති පුද්ගලික අපායක්
තමාටම
ගැලපෙන විදියට

තියෙනවා නේද
කළමනා සියල්ලම
අත ළඟම

ජනප්‍රිය විලාසිතාවාදී ඇදහිලි ද මවාපෑම් ද සියුම් උපහාසයෙන් දක්වාලූයේ සුක්ෂම අයුරිනි.

බුදුන්ගේ උස!
බිම සිටින අපට
බණ නොඇසෙන තරමට

කියවා අවසන් කරන ලද කවියකට අප ජීවිතය දෙස බලනයුරු වෙනස් කළ හැකි නම් එය කවිය ද ඉක්ම වූ ප්‍රඥාමය විස්මයකැයි සිතමි. සමර සතුවූයේ ඒ විස්මයාවහ නිර්මාණශීලීත්වයේත් බුද්ධියේත් මහිමාවයි. සියක් කවි නො කියවුව ද එකම එක කවියකින් පමණක් වුව පාඨකයා අවදි කරවන්නට සමත් ඒ කවියා නූතන කවිය තුළ සැඟව ගියේ කොතැනදැයි විපිළිසර වෙමි. කාව්‍යමය බවින් ද දාර්ශනික බවින් ද සිංහල කවි ඉතිහාසයෙහි කිසිවෙකුට නොදෙවෙනි වන සමරගේ කවියට සිදු වූ සුවිසල් ම හානිය නම් දැනුවත්ව හෝ නො දැනුවත්ව විද්‍යාර්ථීන් හා විචාරකයන් අතින් ඒවා මගහැරීයාම බව මගේ පෞද්ගලික අදහසයි. ජීවත්ව හිඳියදී ද මිය ගිය පසු ද ලොවෙන් කිසිවක් අපේක්ෂා නො කළ, ක්ෂුද්‍ර ජීවිතයක් පැතූ ඒ විසල් ආත්මයක් සහිත මිනිසාට කවුරුන් හෝ ඒ කවි වැනුව ද නැත ද ඉන් පහළ වන සොම්නසක් හෝ දොම්නසක් නැත්තේ වුව ද ඒ කවි කියවිය යුතු එයින් එළිය ලැබිය යුතු දහසක් මිනිසුන්ට මග හැරෙන දෙය සමරගේ කවියකින් එළිය දුටු අයෙකුට මිස අන් අයෙකුට වටහා ගත නොහැකි වනු ඇත.

සමරගේ නික්ම යාම නික්ම යාමක් නොවන්නේ ඔහු ඉතිරි කොට තබා ගිය ලියවිලි නිසාවෙනි. ඒවා ජීවිත දාහයෙන් වෙහෙසව එන අපටශුෂ්ක කතරක හමුවන සුනිල විල් දියක් මෙන් විටින් විට දිය දෙයි. ඔහුගේ කවි හෝ කතාවල විශේෂත්වය වන්නේ එයින් දැනුම හෝ දැනවුම අපට කාන්දුවන්නේ අප අපට ම විවෘත වන ප්‍රමාණය මත වීමයි. එකිනෙකා පරයා දුවන තරගයම ජීවිතයයි අදහන, අත්පත් කරගැනුම විමුක්තියයැයි සිතන , සිරගත කොට සිරි බැලීම ප්‍රේමය යයි නම් කරන ලෝකයක සමරගේ ඇඟිලි විදාහළ දෑතින් ද සිතුවිලි මුදාහල නිවහල් ආත්මයෙන් ද අසිරිමත් විචිත්‍ර දෑසින් ද මැවූ ඉගැඹුරු සරළ ජීවන සත්‍යය වටහා ගැනුම බහුතරයකට අසීරු වන්නේ නම් එය විස්මයක් නොවන්නේ රේස් නො දුවන සියල්ලන් උන්මත්තකයින් ලෙස හංවඩු ගැසීම අප වසන පොළව මත සාමාන්‍යකරණය වී ඇති බැවිනි.

සමරගේ කවි මිනිසුන්ට අයිතිය. කුරුඳුවත්තේ සිට කටුනායක, චාවකච්චේරිය දක්වා ජීවත් වන ස්ත්‍රීන් ද බැලේස් ක්ලබ් යන අයගේ සිට දුම්රියේ යන ,රේස් කොළ බලන අය තෙක් පිරිමින් ද , අතැඟිලි බැඳුණු නොබැඳුණ, නම් ලද නො ලද බැඳීම්වල විඳින විඳවන සිත් හිමි අය ද ඒවා කියවිය යුතුය. එයින් ලෝකය තව බිඳක් හෝ නිවෙනු ඇත. සුන්දර වනු ඇත.

මගේ රහස ඔබට කියා මින් නවතිමි. ඔබ අදින් පසු දවසක සවස අහසෙහි දම්පාට වලාකුළු අහුරක් දුටුවොත් ඒ සමර ය. ඔහුගේ දිලිසෙන පියවර ය.

දිලිසුන පියවර කීපය

අප එවා ඇත
වරක් පමණක්
මේ පොළව මත
කෙටි දුරක් ඇවිද යාමට

සතුටු වෙමි
ඒ කෙටි දුරින්
බොහෝ දුර මා පැමිණි පසු
අප එකට
දිලිසෙන පියවර කීපයක්
ගමන් කළ බැවින්
සිහින් මීදුමට
අතුරුදන් වන්න පෙර ඔබ

මගේ ජීවිතය
එම දිලිසෙන පියවර කීපය ය

(කවි උපුටා ගැනීම බූන්දි වෙබ් අඩවියෙන් සහ සමර විජේසිංහගේ ෆේස්බුක් පිටුවෙනි. )

-කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්
08 ජුනි 2017